Burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar

In De Zilveren Adelaar van Ben Kane speelt de politieke situatie in Rome een belangrijke rol. Het Romeinse Rijk begint tijdens de eerste eeuw voor Christus scheuren te vertonen. Volgens de geruchten op straat wacht Pompeius zijn kans af om de macht te grijpen ten koste van Julius Caesar.

Eerste triumviraat

Pompeius, Caesar en Crassus vormden in 60 v. Chr. met z’n drieën een bondgenootschap genaamd het eerste triumviraat (driemanschap). Hun politieke carrières werden tegengewerkt door de Senaat. Met dit geheime bondgenootschap spraken zij af om de macht te delen tijdens het consulaat van Caesar. Dankzij de steun van Crassus en Pompeius werd Caesar in 59 v. Chr. benoemd tot consul. Om de band tussen de mannen nog sterker te maken, trouwde Pompeius datzelfde jaar met de dochter van Caesar, Julia.

Caesar werd spoedig benoemd tot pro-consul, een soort gouverneur, van Illyrië en Gallia Narbonensis. In 58 v.Chr. begon Caesar aan de opmars naar Gallië, het begin van de Gallische Oorlog die tot 51 v.Chr. duurde. Caesar wilde met deze oorlog zijn politieke carrière stimuleren.

Burgeroorlog tussen Pompeius en Caesar

De dood van Crassus en Julia in 53 v.Chr. bracht een einde aan het bondgenootschap tussen de drie mannen. De spanningen tussen Pompeius en Caesar namen toe, zoals ook te lezen is in De Zilveren Adelaar van Ben Kane. Hierin schrijft Kane dat volgens de geruchten op straat Pompeius wachtte tot de politieke situatie in Rome uit de hand zou lopen en hij de macht kon grijpen. Pompeius kreeg deze kans in 52 v.Chr.

Dat jaar werd Rome geteisterd door geweld en anarchie leek onvermijdelijk. Rome had een leider nodig en aangezien Caesar op veldtocht was greep Pompeius de kans om de enige consul van Rome te worden.

In 49 v.Chr., na het einde van de Gallische Oorlog, wilde Caesar zich opnieuw kandidaat stellen voor  het consulaat maar hij werd tegengewerkt door de Senaat die aan de kant van Pompeius stond.

Daarop trok Caesar met zijn leger de rivier de Rubicon over om Italië binnen te dringen. Hij sprak hierbij de woorden ‘Alea iacta est’ (de teerling is geworpen). De burgeroorlog was een feit.

Dood van Pompeius

Pompeius had de leiding over het leger van de Senaat. De senatoren verlieten Rome en ook Pompeius werd met zijn troepen weg gedreven door de komst van Caesar. In 48 v.Chr. vond in Griekenland de slag bij Pharsalus plaats tussen Pompeius en zijn aanhangers en Caesar met zijn legioenen.

Deze slag wordt uitvoerig beschreven in het boek van Ben Kane. In De Zilveren Adelaar schrijft hij dat het geluk Caesar goed gezind was. Caesars troepen bestonden namelijk uit beduidend minder soldaten dan die van Pompeius. Toch won Caesar de veldslag maar het lukte Pompeius en veel anderen om in de nacht te ontsnappen.

Pompeius vluchtte naar Egypte waar hij in opdracht van de Egyptische koning Ptolemaeus XIII werd vermoord. De laatste aanhangers van Pompeius werden in 45 v.Chr. tijdens de slag bij Munda (Hispania) verslagen. Caesar werd na deze burgeroorlog dictator van Rome.

Over auteur Ben Kane

Ben Kane groeide op in Kenia. Op zeventienjarige leeftijd verhuisde hij met zijn ouders naar Ierland, waar hij diergeneeskunde studeerde. Na een lange wereldreis besloot hij zich toe te leggen op zijn passie voor geschiedenis.

De zilveren adelaar

€ 12.50