Het verdeelde koninkrijk van Dan Jones
1215 was niet alleen het jaar van de wetshervormingen uit de Magna Charta en het conflict tussen koning Jan zonder Land en zijn edelen, maar een jaar van kruistochten en kerkhervormingen, van buitenlandse oorlogen en dramatische belegeringen, van handel en verraad. Een jaar waarin Engeland werd binnengevallen door een Frans leger en Londen werd bestormd door eigen woedende edelen. In Het verdeelde koninkrijk tekent bestsellerauteur Dan Jones een levendig beeld van het middeleeuwse leven in het belangrijkste jaar in de Engelse geschiedenis. Een derde maar losstaand deel na Vorsten van Albion en Gevecht om de troon.
Leesfragment:
Het Engeland van de Plantagenets kende in zijn lange geschiedenis veel dramatische jaren. Jaren van oorlog, jaren van revolutie. Jaren van volksopstanden en verwoestende epidemieën. Jaren van triomf, jaren van vernedering. Maar er waren maar weinig jaren – of misschien niet één – die zo dramatisch of veelbetekenend waren als 1215. Het was een jaar van grote politieke aardverschuivingen en constitutionele vernieuwing; van rebellie, burgeroorlog, belegeringen en religieuze strijd. Het jaar dat de naam van de heersende koning Jan voor altijd zwartmaakte en dat zijn koninklijke dynastie bijna uit de annalen van de Britse historie wegvaagde. En het jaar van de eerste, kortstondige toekenning van de Magna Charta. Als we mijlpalen willen plaatsen langs de lange weg van de middeleeuwen, dan is 1215 minstens een even belangrijk jaar als 1066, het jaar van de Normandische invasie, of 1485, toen de dynastie van de Tudors na de Slag bij Bosworth aan de macht kwam.
Voor sommigen was het allemaal nogal pijnlijk. Toen de biograaf van Willem de Maarschalk, de beroemde ‘beste ridder’ uit het tijdperk van de Plantagenets, bij dit jaar aankwam in zijn levendige verhaal van negentienduizend verzen (dat tussen 1219 en ongeveer 1226 aan het perkament werd toevertrouwd), huiverde hij en wilde hij stilzwijgend aan de gebeurtenissen van 1215 voorbijgaan. ‘Er waren vele gebeurtenissen,’ schreef de biograaf, ‘waarvan het niet gunstig zou zijn om die te verhalen.’
