1 maart jarig: Caroline van Brandenburg-Ansbach

Caroline van Brandenburg-Ansbach is een aantrekkelijke, cultureel geïnteresseerde en intelligente vrouw. Daarom is ze een geliefde huwelijkskandidate voor vorstelijke troonopvolgers. In 1705 trouwt ze met George Augustus, waardoor ze in 1727 koningin van Engeland wordt. Caroline van Brandenburg-Ansbach werd geboren op 1 maart 1683 in Ansbach.

Caroline van Brandenburg-Ansbach was de dochter van Markgraaf Johan Frederik van Brandenburg-Ansbach en zijn vrouw Eleonore van Saksen-Eisenach. Haar ouders stierven toen ze nog jong was. Tijdens haar jeugd was ze al erg geïnteresseerd in cultuur en wetenschap en had ze contact met de Duitse filosoof Gottfried Wilhelm Leibniz. Ze kreeg de kans om te trouwen met Karel VI, keizer van het Heilige Roomse Rijk. Ze sloeg dit aanbod echter af omdat ze geen afstand wilde doen van haar protestantse geloof.

Huwelijk met George Lodewijk

Kort daarna leerde ze George Augustus kennen. Hij was de zoon van George Lodewijk, de Keurvorst van Hannover. Op 22 augustus 1705 trouwde het koppel en in 1707 beviel Brandenburg-Ansbach van haar eerste zoon, Frederik Lodewijk. Er zouden nog acht kinderen volgen. In 1714 werd haar schoonvader door ingewikkelde familiebanden als George I gekroond tot koning van Engeland. Ze verhuisde naar Engeland omdat haar echtgenoot nu Prins van Wales en Hertog van Cornwall werd. Na drie jaar kreeg prins George echter ruzie met zijn vader over de keuze voor de peetvader van zijn zoon George Willem, waardoor het stel verbannen werd. Mede door de contacten die Brandenburg-Ansbach onderhield met premier Robert Walpole kwam in 1720 een verzoening tot stand tussen vader, zoon en schoondochter.

Koningin van Engeland

Koning George I overleed in 1727, waardoor zijn zoon tot koning George II van Engeland gekroond werd en Brandenburg-Ansbach de titel koningin van Engeland kreeg. Mede door haar intelligentie oefende ze veel invloed uit op haar man en was ze regentes als haar man op reis was. Ze genoot van haar positie aan het hof, waar ze omringd werd door artiesten, schrijvers en intellectuelen. In haar vrije tijd verzamelde ze juwelen en genoot ze van kunst. Ook bleef ze contact houden met de filosoof Leibniz. Ze overleed op 20 november 1737 na complicaties van een breuk van haar baarmoeder en werd bijgezet in de Westminster Abbey in Londen.