11 januari jarig: William Curtis, Alexander Hamilton en Sir John Macdonald

“Degenen die nergens voor staan, vallen voor alles”. Al op jonge leeftijd raakte Alexander Hamilton overtuigd van het belang van het Amerikaanse zelfbestuur. Na eerst meegevochten te hebben in de onafhankelijkheidsstrijd raakte hij later ook betrokken bij het schrijven van de eerste grondwet. De ‘Founding Father’ Alexander Hamilton werd geboren op 11 januari 1755 of 1757.

Een Engelse botanicus, een Amerikaanse Founding Father en de eerste minister-president van Canada. Veel hebben William Curtis, Alexander Hamilton en John Macdonald niet gemeen. Toch delen ze minstens één ding: 11 janauari, hun geboortedag.

William Curtis (1746-1799) was een Engels botanicus. Hij werd geboren op 11 januari 1746 in Alton, Hampshire. Aanvankelijk begon Curtis te werken als apotheker, maar al snel stapte hij over op zijn passie: de natuur. Tussen 1771 en 1777 was hij directeur van de botanische tuin Chelsea Physic Garden. Ondertussen publiceerde Curtis ook het eerste deel van de ‘Flora Londiniensis’, een zes delen tellende verzameling van allerlei planten uit de omgeving van Londen. In 1779 stichtte hij in diezelfde stad ook zijn eigen botanische tuin. Curtis was op 1 februari 1787 tevens de oprichter van het tijdschrift ‘The Botanical Magazine’, dat zich in tegenstelling tot zijn eerdere werk niet richtte op normale maar juist op exotische planten. William Curtis overleed op 7 juli 1799 op 43-jarige leeftijd. Na zijn dood werd zijn tijdschrift hernoemd tot ‘Curtis’s Botanical Magazine’, onder welke naam het vandaag de dag nog steeds uitgegeven wordt.

Alexander Hamilton (1755/1757-1804) was een Amerikaans politicus en een van de Founding Fathers. Hij werd geboren op 11 januari 1755 of 1757 in de Britse kolonie St. Kitts en Nevis. Gedurende zijn jeugd verhuisde Hamilton naar New York, waar hij van plan was medicijnen te gaan studeren. Eenmaal daar aangekomen raakte hij al snel betrokken bij de revolutie en sloot hij zich in 1775 aan bij het Amerikaanse onafhankelijkheidsleger. Na afloop van de oorlog werd hij namens New York afgevaardigd naar het Continental Congress om te onderhandelen over een nieuwe grondwet. Zelf was Hamilton een fel voorstander van een sterke centrale overheid, maar een meerderheid van de vergadering besloot uiteindelijk tot een federale staat. Ondanks zijn nederlaag zette hij zich vervolgens fanatiek in om de grondwet ondertekend te krijgen in zijn eigen staat, onder andere met de publicatie van een reeks essays genaamd ‘The Federalist Papers’. Vervolgens werd Hamilton in 1790 de eerste Secretary of the Treasury en organiseerde hij onder andere het Amerikaanse belastingstelsel. Na zijn ministerschap werkte Hamilton nog als advocaat en in het leger, maar hij bleef altijd betrokken bij de politiek. Op 11 juli 1804 raakte hij zwaargewond in een duel met zijn politieke aartsrivaal Aaron Burr. Alexander Hamilton overleed een dag later op 12 juli 1804.

Sir John Macdonald (1815-1891) was de eerste minister-president van Canada. Hij werd geboren op 11 januari 1815 in Schotland. Op vijfjarige leeftijd verhuisde hij samen met zijn ouders naar Kingston in Upper Canada, het huidige Ontario. Daar volgde hij zijn opleiding aan de Royal Grammar School, waarna hij in 1836 begon aan zijn loopbaan als advocaat. Al op jonge leeftijd ontwikkelde Macdonald een interesse voor de politiek en in 1854 was hij de medeoprichter van de Liberaal-Conservatieve Partij van Canada. Namens die partij was hij onder andere betrokken bij de Conferentie van Quebec (1864) en de Conferentie van Londen (1866), waarbij met de Britse overheid onderhandeld werd over Canadese autonomie. Op 1 juli 1867 kreeg Canada vervolgens met de British North America Act een grote mate van zelfbestuur en werd John Macdonald de eerste premier van Canada. Onder zijn bestuur investeerde Canada hevig in de aanleg van nieuwe infrastructuur en de kolonisatie van het westen. In 1873 moest Macdonald vanwege een omkoopschandaal gedwongen aftreden, maar na een paar jaar in de oppositie werd hij in 1878 herkozen voor een tweede termijn als premier. Hij behield deze positie vervolgens tot zijn dood op 6 juni 1891.