14 juli jarig: Abbas II van Egypte

Abbas Hilmi Pasha wordt in 1892 kedive van Egypte, een functie die vergelijkbaar is met een gouverneur. Als Abbas II streeft hij een nationalistische politiek na. Hij wil Egypte bevrijden van de Britse invloed, maar in 1906 verzoent hij zich met Groot-Brittannië. Als dat land in 1914 zijn macht probeert te beperken keert hij zich opnieuw tegen de Britten. Abbas II werd geboren op 14 juli 1874 te Alexandrië.

Abbas was de zoon van Tawfiq Pasha, die tussen 1879 en 1892 kedive van Egypte was. De kedive was een semi-onafhankelijke leider onder het bewind van de sultan van het Ottomaanse Rijk. Abbas genoot een internationale opleiding, waarbij hij op school zat in Engeland, Zwitserland en Oostenrijk. Hij leerde er naast Arabisch en Turks ook Engels, Frans en Duits spreken.

In 1892 overleed zijn vader plotseling. Abbas brak zijn studie af en werd op 17-jarige leeftijd benoemd tot kedive. Egypte stond inmiddels onder controle van de Britten en Abbas probeerde het land te ontdoen van die invloed. Hij verlaagde de belasting om het volk voor zich te winnen, benoemde een anti-Britse premier en introduceerde een sterk nationalistische politiek.

Vanaf 1894 nam de Britse consul generaal Lord Cromer maatregelen om de macht van Abbas te verminderen. Cromer had daarin succes, want publiekelijk matigde Abbas zijn standpunt, maar achter de schermen steunde Abbas nog altijd de nationalistische partij. In 1906 stopte hij daarmee, omdat de nationalisten een gekozen regering wilden. Hij richtte een eigen partij op en kreeg daarvoor steun van de Britten, met wie hij zich verzoende.

De relaties bekoelden echter al snel toen in 1911 Lord Kitchener tot nieuwe consul benoemd werd. Kitchener poogde de invloed van Abbas te verkleinen door belangrijke leiders van zijn partij te verbannen. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog koos Abbas er dan ook voor om de Centralen, onder meer Duitsland en Italië, te steunen. Hij hoopte zo de Britten te kunnen verslaan en uit Egypte te verdrijven. De Britten riepen daarop Egypte uit tot hun protectoraat en zetten Abbas op 18 december 1914 af. De rest van zijn leven leefde hij in ballingschap in Zwitserland, waar hij op 19 december 1944 te Genève overleed.