18 augustus jarig: Laurence Shirley

Laurence Shirley is een Engelse Earl, vergelijkbaar met een graaf, die zijn taken niet erg serieus neemt. In plaats van het besturen van zijn gebied houdt Shirley zich liever bezig met drank, seks en geweld. Hij pleegt zelfs een moord en wordt daarvoor veroordeeld en opgehangen. Laurence Shirley werd geboren op 18 augustus 1720 te Leicestershire.

Laurence Shirley’s opa, de eerste Earl Ferrers, had maar liefst 27 kinderen gekregen en Laurence’s vader was daarvan de tiende. Door een aantal psychische aandoeningen in de familie kwam Shirley in 1745 onverwachts toch aan de macht als de 4e Earl Ferrers, die regeerde over een stuk land in de regio Leicestershire.

Ook Shirley bleek geen bijster verstandige man te zijn. Op 20-jarige leeftijd stopte hij met studeren aan de Universiteit van Oxford en vertrok hij naar Parijs. Daar hield hij er een losbandig leven op na. Hij dronk veel alcohol, had een gokverslaving en had seksuele escapades met de lokale prostituees. Na het overlijden van zijn oom kwam hij in 1745 terug naar Engeland om zijn positie als Earl in te nemen.

Zijn leiderschap kenmerkte zich door dronkenschap en geweld tegen zijn bedienden. Onder invloed van alcohol ontaarde hij vaak in woede en viel hij zijn personeel aan. Zo zou hij mensen hebben gestoken met zwaarden en dolken en een bediende zo hard in zijn buik hebben geschopt waardoor hij incontinent werd. 

Ondanks dat hij bij een minnares al vier dochters had, trouwde hij op 16 september 1752 met de 16-jarige Mary Meredith in de hoop een zoon te verwekken. Ook tegenover Mary was Shirley zeer agressief, waardoor zij in 1758 een scheiding aanvroeg op grond van huiselijk geweld. Het Britse parlement had daar dat jaar nieuwe regels voor opgesteld en Mary kreeg gelijk.

John Johnson, die al jaren de familie hielp met financiële zaken, moest erop toezien dat de Earl zijn fortuin kon behouden. Johnson hield zich tot onvrede van Shirley echter aan de wet en daarom nodigde Shirley hem op 18 januari 1760 uit voor een gesprek. Johnson kwam nietsvermoedend naar het verblijf van de Earl, maar moest op zijn knieën verklaren dat hij niet naar de Earl had geluisterd. Shirley schoot hem vervolgens dood. De Earl werd opgepakt en veroordeeld voor moord. Net als elke ‘gewone’ crimineel werd hij op 5 mei 1760 opgehangen te Tyburn.