Dag van de vermiste kinderen

Op de ochtend van 25 mei 1979 verlaat het Amerikaanse jongetje Etan Patz op zesjarige leeftijd zijn huis, waarna niemand hem meer terug zag.

Hij vertrok voor het eerst alleen naar de bushalte, waar hij dagelijks door de schoolbus werd opgehaald. Zijn moeder hield Etan in de gaten tot de hoek van de straat, totdat hij was over gestoken. Vanaf daar was het nog 50 meter tot de bushalte. Zijn moeder draaide zich om. De volgende dag werd pijnlijk duidelijk dat de zesjarige jongen nooit bij de schoolbus was aangekomen. Een grootscheepse zoektocht van 100 agenten werd op touw gezet, een mediacircus brak uit.

Hij is echter nooit teruggevonden. Hij zou dit jaar 38 jaar worden. De zaak kreeg veel media aandacht in New York. Tot op dat moment kregen kinderen die vermist werden niet veel media aandacht. Het onderwerp kwam meer naar de voorgrond, met een internationale gedenkdag als gevolg. Na 32 jaar is dit onderwerp nu wederom actueel met de wederom in het leven geroepen zoektocht naar het meisje Madeleine McCann, die verdween op 3 mei 2007. Het vergeet-mij-nietje is het symbool voor de dag in Europa.

Door verschillende organisaties in meerdere landen wordt er ieder jaar stilgestaan bij deze dag. Bijvoorbeeld door het Rode kruis in Nederland. Zij hebben een actie georganiseerd waarbij leerlingen kunnen meedoen door kleine speldjes van stoffen vergeet-mij-nietjes uit te delen op straat en er tevens informatie wordt uitgedeeld.