De Cruijff van het hockey: Teun de Nooijer

Hij wordt wel beschouwd als de Cruijff van het hockey: Teun de Nooijer. Ondanks zijn talent, mag de speler niet mee met het Oranje team naar de Olympische Spelen in Londen. “Een zeer moeilijke en dramatische beslissing”, meent de bondscoach. Volgens hem moest hij ruimte geven aan andere spelers, en gaat de kracht van het team boven die van een individu. Teun de Nooijer speelde 405 officiële interlands voor de Nederlandse hockeyploeg.

Teun de Nooijer werd geboren op 22 maart 1976 in Egmond aan den Hoef. Op negenjarige leeftijd begon de Nooijer met hockey, in de achtertuin van zijn huis. Bij verscheidene jeugdteams viel de Nooijer al op als een getalenteerde hockeyer. Op zijn vijftiende debuteerde hij onder trainer/coach Cees Koppelaar in Alkmaar heren 1. Twee seizoenen later debuteerde hij in de hoofdklasse met het eerste herenelftal van Bloemendaal. Zijn debuut kwam op 4 juni 1949, tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tegen Nieuw-Zeeland. Als middenvelder speelde hij sindsdien honderden internationale wedstrijden.

Aanvankelijk had hij rugnummer 11, maar veranderde later naar nummer 14, het legendarische nummer van Johan Cruijff. Sindsdien wordt hij vaak vergeleken met de Johan Cruijff van de hockeysport. Na 1998 speelde de Nooijer tijdelijk voor een Duitse club, de Harvestehuder THC. In de finale van de wereldcup dat jaar, scoorde de Nooijer het winnende doelpunt voor Nederland tegen Spanje. De Nederlandse hockeyer verkreeg de titel Wereld Hockey Speler van het Jaar in 2003, 2005 en 2006. Ook droeg de Nooijer bij aan het Olympische goud van het Oranje team in 1996 en 2000. Na bijna twintig jaar te hebben gespeeld voor het Nederlands elftal, mag de hockeyer dit keer niet mee naar de Olympische Spelen. Veel mensen zijn verontwaardigd. De Nooijer zelf zei over de beslssing van zijn bondscoach: “Gedeeltelijk begrijp ik hem ook wel. Maar het moet nog allemaal bezinken”.