De eerste aanslag op een Amerikaanse president

Op 30 januari 1835 pleegde Richard Lawrence een aanslag op de Amerikaanse president Andrew Jackson. Lawrence geloofde dat hij een 15e-eeuwse Engelse koning was die nog geld kreeg van de Amerikaanse overheid, maar dat Jackson het weigerde te betalen. Ook geloofde hij dat Jackson zijn vader had vermoord. De aanslag mislukte, maar het ging wel de geschiedenisboeken in als de eerste aanslag op een Amerikaanse president.

Aanslag op Andrew Jackson

Op 30 januari 1835 woonde Andrew Jackson een begrafenis bij van een collega-politicus. Toen Jackson de begrafenis verliet, had zich een grote menigte verzameld om een glimp op te vangen van de president. Richard Lawrence was gekomen met een andere bedoeling. Hij stapte naar voren uit de menigte, richtte zijn pistool op Jackson en schoot. Maar er gebeurde niets; het buskruit was niet ontstoken. Terwijl mensen in paniek wegrenden, richtte Jackson zich juist op Lawrence. De president rende op de schutter af met zijn wandelstok in de aanslag. Lawrence was goed voorbereid, haalde een tweede pistool tevoorschijn en loste een tweede schot. Weer gebeurde er niets. Weer mislukte het pistoolschot. Jackson was inmiddels bij Lawrence en sloeg op hem in met zijn wandelstok. Omstanders schoten de president te hulp en Lawrence werd gearresteerd.

Richard Lawrence

Richard Lawrence (1800-1861) was een huisschilder die tot november 1832 geen opvallend vreemd gedrag had vertoond. Historici speculeren dat langdurige blootstelling aan de chemische stoffen in de verf leidde tot zijn psychische problemen. Lawrence begon te geloven dat hij de in de 15e eeuw gestorven Koning Richard III van Engeland was. Hij kocht nieuwe, flamboyante kleding en kleedde zich drie á vier maal per dag om. Hij werd spottend Koning Richard genoemd. Dat beviel hem wel. Hij nam ontslag en maakte plannen om naar Engeland te gaan waar hij – als koning – nog land bezat. Lawrence geloofde dat de Amerikaanse overheid hem geld was verschuldigd, maar dat met name president Jackson dit niet wilde uitbetalen. Bovendien geloofde hij dat Jackson zijn vader had vermoord. Reden genoeg om een aanslag te plegen.

De nasleep

Lawrence werd vrijgesproken op basis van ontoerekeningsvatbaarheid en bracht de rest van zijn leven door in een psychiatrische inrichting. Jackson geloofde dat zijn politieke tegenstanders de aanslag hadden gepleegd om hem uit de weg wilde ruimen. Zijn politieke tegenstanders geloofden dat Jackson de aanslag in scene had gezet om stemmen te winnen. Uiteindelijk werd geconcludeerd dat Lawrence psychische problemen had en dat de aanslag geen politiek doeleinde had.

Andere aanslagen

In de eeuwen daarop zijn veel presidenten het doelwit geweest van aanslagen. De bekendste voorbeelden van geslaagde aanslagen zijn Abraham Lincoln en John F. Kennedy. Daarnaast zijn ook James Garfield – door een man met waanbeelden – en William McKinley – door een anarchist – vermoord. Twee presidenten hebben een aanslag tenauwernood overleeft. De man die in 1912 Theodore Roosevelt wilde vermoorden had maar één kogel nodig om hem in zijn borstkas te raken. Precies op de plek waar Roosevelt zijn 50 pagina lange, dubbelgevouwen speech en zijn stalen brillendoos bewaarde. De vertraagde kogel drong niet verder door dan de wand van zijn long. De ervaren jager concludeerde dat, omdat hij geen bloed hoestte, zijn long niet was geperforeerd. Hij besloot alsnog 90 minuten lang zijn toespraak te houden voordat hij het advies opvolgde om naar het ziekenhuis te gaan. De man die in 1981 een aanslag pleegde op Ronald Reagan was verliefd geworden op Jodie Foster door haar rol in de film Taxi Driver. Om indruk op Foster te maken, wilde hij – net als in de film – een aanslag plegen op een prominente politicus. Hij loste zes schoten. De enige kogel die Reagan raakte, weerkaatste van een auto.