Een opstand te veel in Judea

In het jaar 132 regeert de Romeinse keizer Hadrianus over Judea (het huidige Israël). Hadrianus heeft een Griekse achtergrond en heeft weinig op met de barbaarse gewoonten van zijn Joodse onderdanen.

Opstand tegen Hadrianus

Zo wil hij de besnijdenis verbieden. Hoewel een eerdere opstand in het jaar 70 al tot de vernietiging van de tempel in Jeruzalem heeft geleid, zijn er opnieuw stemmen die een opstand bepleiten. Twee Joodse leiders, rabbi Akiba en Simeon Ben Koziva, willen tegen Hadrianus in opstand komen, ondanks adviezen van andere invloedrijke Joodse leiders. Deze laatsten krijgen echter gelijk. Het is immers niet verstandig om in opstand te komen op een moment dat de macht van Rome op haar hoogtepunt is.

Een onbezonnen opstand

Hadrianus verzamelt twaalf legioenen, waarvan enkele uit Bretagne, en slaat de opstand neer. Dat bekomt Judea heel slecht: het land wordt vernietigd, de bevolking gedecimeerd. Jeruzalem wordt als hoofdstad vervangen door Aelia Capitonlina, verboden voor Joden, en als klap op de vuurpijl wordt de naam Judea vervangen door Palestina. Die naam verwijst naar een volk dat er tot duizend jaar eerder heeft gewoond: de Filistijnen. Het zou nog negentien eeuwen duren voordat de Joden weer konden leven in een eigen staat.

Over het boek

Bovenstaande blunder is afkomstig uit het boek ‘444 blunders die de geschiedenis (bijna) hebben veranderd‘ van Herman Boel bij Uitgeverij Lannoo. Wil je dit boek bestellen? Klik dan hier.