Hedwigepolder ligt al een eeuw droog

Het al of niet ontpolderen van de Hertogin Hedwigepolder is al geruime tijd een heet hangijzer tussen België en Nederland. Het gebied zou weer onder water gezet moeten worden bij wijze van natuurcompensatie voor het verdiepen van de Westerschelde. De Hedwigepolder is in 1904 veroverd op de zee, en geen Zeeuw die er aan denkt om haar weer op te geven.

De Hertogin Hedwigepolder maakt deel uit van het Verdronken Land van Saeftinghe, een gebied dat al in de 13e eeuw werd ingepolderd. Saeftinge was vruchtbaar, en er werden vier dorpen gebouwd: Saeftinghe, Namen, Sint-Laureins en Casuwele. Zoals de naam al aangeeft bleef de zee een voortdurende bedreiging voor het gebied. In 1570 werd bijna het hele gebied opgeslokt door het water van de Allerheiligenvloed. In 1584 werden vanwege de tachtigjarige Oorlog de dijken doorgestoken en ‘verdronk’ het laatste stukje van het land van Saeftinghe. Vanaf de 17e eeuw werd weer begonnen met inpolderen.

Zware grond

In 1904 was de Hedwigepolder de laatste polder die in dat gebied werd drooggelegd. Bij de drooglegging werd het laatste gat gedicht op 21 juli 1904 onder de leiding van bouwkundige Van Wijkhuizen, die vanaf zijn jacht de ‘Zeemeeuw’ de operatie leidde. Het jaar daarop werd de grond al geploegd en het aantal werklieden werd teruggebracht tot 100, die tewerkgesteld werden voor het graven van sloten en het kasseien van wegen. De grond was zo zwaar dat sommige gedeelten met een stoomlier moesten worden beploegd. In 1907 was de inpoldering geheel voltooid. De polder werd vernoemd naar Hedwige de Ligne, hertogin van Arenberg, die leefde van 1877 tot 1938. Zij was de vrouw van hertog Engelbert Marie IX van Arenberg (1872-1949). De hertog zette zich actief in voor nieuwe inpolderingen. Het paar kreeg drie kinderen: Engelbert, Erik, en Lydia. Naar hen zijn de straten in de polder genoemd.

Gruwel

De Nederlandse politiek zit vast tussen enerzijds boze Zeeuwen voor wie, met de ramp van '53 nog in gedachten, alleen het idee van ontpoldering al een gruwel is, en anderzijds een getekende overeenkomst met België, waarin de Hedwigepolder als natuurcompensatie wordt gemarkeerd. Nederland wil nu andere gebieden ontpolderen, zoals de Welzingepolder en de Schorerpolder. België wijst er echter op dat in de overeenkomst expliciet de Hedwigepolder wordt genoemd.