Het Nationaal Park Grand Canyon is 100 jaar geworden
Op 26 februari 1919 werd het Nationaal Park Grand Canyon opgericht. De Grand Canyon wordt tegenwoordig als een van Amerika’s grootste natuurwonderen gezien en het park is een grote toeristische attractie. Maar werd de kloof altijd al als een wonder gezien?
De eerste bewoners van de Grand Canyon
De Grand Canyon is een enorm brede en diepe kloof in het noorden van de Amerikaanse staat Arizona. Onderzoekers schatten dat de kloof ongeveer vijf tot zes miljoen jaar geleden gevormd is door het water van de Colorado rivier. De kloof is 435 kilometer lang en de breedte varieert tussen de 15 en 29 kilometer. Hierdoor is de kloof een van de grootste ter wereld.
Archeologen hebben ruïnes en voorwerpen gevonden van mensen die bijna 12.000 jaar geleden rond de kloof hebben gewoond. Hiernaast zijn er stenen speren en honderden houten beeldjes gevonden, deze voorwerpen stammen ongeveer uit de tijd tussen 1000 en 2000 jaar voor Christus. Antropologen vermoeden dat de jagers uit deze tijd de beeldjes in grotten achterlieten om een goede jacht te verzekeren.
Mensen uit de De Pueblo, Paiute, Navajo, Zuni en Hopi volken hebben allen ooit in de Grand Canyon gewoond. De Havasupai stam beweert voor meer dan 800 jaar in en rond de kloof geleefd te hebben.
De ontdekking van de Grand Canyon
In 1541 stonden de leden van de Coronado expeditie op de zuidelijke rand van de Grand Canyon. De bemanning van de Spaanse ontdekkingsreiziger Francisco Vásquez de Coronado bewoog zich van de rand van de kloof naar de rivier beneden, maar bereikte deze niet. Ze meldden dat de heuvels te hoog waren en de ploeg hield het hierbij. De leden van de expeditie besloten de kloof verder niet te onderzoeken. Velen noteerden het feit dat zij de kloof waren tegengekomen niet eens in hun verslagen.
De Franciscaanse monnik en ontdekkingsreiziger Francisco Tomas Garcés bezocht vervolgens de zuidelijke rand in 1776. De monnik reisde langs de Colorado rivier om de stammen die er rond leefden te identificeren en te documenteren. Bij de Grand Canyon kwam hij de Havasupai stam tegen en vertrok hij weer. De meeste mensen stonden niet lang stil bij de omgeving. Pelsjagers uit Taos waren bekend met de kloof en noemden deze de ‘’Big Cañon’’, ook zij vermeden de plek. De groef bood immers geen redelijke doorgang over het land of water.
De schoonheid van de Grand Canyon
In 1857 reisde Amerikaanse soldaat Joseph Christmas Ives door de Grand Canyon. De Amerikaanse geoloog John Newberry reisde mee met Ives, zo werd hij de eerste geoloog die de Grand Canyon onderzocht. Acht jaar later reisde soldaat en geoloog John Wesley Powell door het gebied en noemde hij de Big Cañon officieel de Grand Canyon. De expeditie zorgde voor verschillende uitgebreide kaarten van de kloof. In 1882 schreef geoloog Clarence Edward Dutton een uitgebreid verslag over het gebied, dat uitgegeven werd door de US Geological Survey. Zo nam interesse in het gebied langzaam toe.
Waardering voor de Grand Canyon
De Grand Canyon werd niet langer vermeden en mensen begonnen de kloof meer als een natuurwonder te zien, in plaats van een hindernis die vermeden moest worden. Naarmate geologie populairder werd, begonnen mensen de Grand Canyon als een soort wonderland van deze wetenschap te zien. Ook kunstenaars raakten geïnspireerd door de ontdekkingsreizen van Powell en Dutton en begonnen het landschap te schilderen, zoals Engels-Amerikaanse schilder Thomas Moran.
President Benjamin Harrison plaatse de Grand Canyon onder de bescherming van de staat in 1893 en het natuurwonder werd tot bosreservaat benoemd. Vanaf 1901 kwamen steeds meer toeristen naar de Grand Canyon nu zij met de Railroad van Flagstaff, Arizona naar Grand Canyon Village konden reizen. Ook president Theodore Roosevelt bezocht de Canyon in 1903. Hij was een liefhebber van het gebied en niet alleen om de schoonheid van het landschap, hij kwam er ook graag om te jagen. Zo richtte hij het Grand Canyon Game Preserve op, waarmee de omgeving van de Grand Canyon een jachtgebied werd. Op 11 januari 1908 maakte Roosevelt de Grand Canyon officieel een nationaal monument.
Nationaal Park Grand Canyon
De Grand Canyon werd een Nationaal park in 1919, drie jaar na de oprichting van de National Park Service. Toen het Nationaal Park Grand Canyon voor het eerst opende ontving het ongeveer 44.000 bezoekers. Tegenwoordig krijgt de Grand Canyon elk jaar ongeveer vijf miljoen bezoekers. Naarmate de Grand Canyon meer bezoekers krijgt, raakt de omgeving echter steeds meer vervuild. Daarmee is de bescherming van het gebied steeds belangrijker geworden. De kwaliteit van de lucht en het water van de omgeving verslechtert en de vele dieren van het gebied lopen het risico in contact te komen met het afval dat mensen achterlaten. Het Nationaal Park Grand Canyon zet zich in om de omgeving tegen deze zaken te beschermen. Het is bijvoorbeeld strikt verboden voor bezoekers om de wilde dieren te voeren. Zo wordt het natuurwonder beschermd om nog voor vele jaren bewonderd te kunnen worden.
Bronnen:
- History.com: Grand Canyon
- High Country News: The Grand Canyon turns 100 A reflection on the peculiar history that lead to the iconic national park designation.
- Perse Studio: What effect does tourism have on the Grand Canyon?
Afbeelding:
- Grand Canyon view from Pima Point: Chensiyuan [CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
- La conquista del Colorado: Augusto Ferrer-Dalmau Nieto, via Wikimedia Commons
- Sheet XV - Panorama from Point Sublime: Holmes, William Henry, 1846-1933 (artist) [Public domain], via Wikimedia Commons
