Lucky Luciano: grondlegger van de georganiseerde misdaad

Op 3 januari 1946 wordt de beruchte maffiabaas Charles ‘Lucky’ Luciano vrijgelaten uit de gevangenis, nadat hij slechts een derde van zijn straf heeft uitgezeten. Zijn vrijlating wordt bespreekbaar omdat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog aanbiedt zijn criminele netwerk in Italië te gebruiken in het voordeel van de Geallieerden. Lucky Luciano wordt nog steeds gezien als de grondlegger van de moderne maffiaorganisatie in Amerika.

Luciano’s jeugd

Charles Luciano werd op 24 november 1897 geboren als Salvatore Luciana in het kleine Siciliaanse dorpje Lercara Friddi, Italië. In 1906 vertrok Luciano met zijn familie naar Amerika, waar zij zich vestigde in New York. Omdat Luciano de taal nog niet machtig was, had hij het erg moeilijk op school. Waar zijn klasgenoten leerden over geschiedenis en wiskunde, bouwde Charles langzaam maar zeker een straatreputatie op. Hij liet klasgenoten betalen voor zijn bescherming en sloeg hen in elkaar wanneer zij geen geld gaven. In 1914 werd hij van school gestuurd.

Begin criminele carrière

Luciano kreeg een baantje als griffier bij een hoedenbedrijf en hield er daarnaast een succesvolle criminele carrière op na. Hij raakte bevriend met Meyer Lansky en Benjamin ‘Bugsby’ Siegel, die later prominente plaatsen in de maffiaorganisatie in zouden nemen. Ook werd Luciano betrokken bij de criminele organisatie van Guiseppe ‘Joe the Boss’ Masseria. In 1916 kreeg Charles voor het eerst een celstraf, toen hij zes maanden vast zat voor het verkopen van heroïne.

De roaring twenties & Lucky Luciano

In de jaren twintig bood de drooglegging grote mogelijkheden voor de georganiseerde misdaad. Luciano behoorde samen met Lansky en Siegel tot de zes grote jongens van de onderwereld. Hij onderhield tevens contact met Arnold ‘Big Bankroll’ Rothstein, die de gokindustrie voor een groot gedeelte bepaalde. In 1927 kreeg Luciano een belangrijke functie als luitenant in de Masseria-organisatie. Hij begon zich echter na verloop van tijd steeds meer te ergeren aan Masseria. Zijn beperkte kennis van het Engels en conservatieve manier van zaken doen minimaliseerden de winst, aldus Luciano. In deze tijd verdiende Luciano waarschijnlijk ook zijn bijnaam ‘Lucky’, omdat hij in 1929 een aanslag op zijn leven op wonderbaarlijke wijze overleefde.

Castellammarijnse oorlog

In 1930 brak de Castellammarijnse oorlog uit, waarbij de Masseria-familie het opnam tegen de criminele organisatie van Salvatore Maranzano. In twee jaar tijd werden vele maffiosi vermoord. In 1931 regelde Lucky Luciano een aanslag op Masseria, die tijdens zijn lunch werd neergeschoten door vier handlangers van Luciano. Charles Luciano was nu hoofd van de Masseria-organisatie en sloot vrede met Maranzano, die echter al snel de hete adem van Luciano in zijn nek voelde. Toen Luciano lucht kreeg van de plannen van Maranzano om hem uit de weg te ruimen, stuurde hij een paar van zijn eigen mensen om Maranzano te liquideren. De missie slaagde en Maranzano werd vermoord.

Capo di tutti capi

Lucky Luciano was nu Capo di tutti capi, het hoofd van de maffia in New York. Hij reorganiseerde de maffia, waarbij de macht verdeeld werd over vijf families: Genovese, Profaci, Bonanno, Gambino en Luciano. Ook was hij een voorvechter van een nationale samenwerking tussen criminele organisaties en stelde regels op waar iedere organisatie zich aan moest houden. Dit werd gecontroleerd door een nationale commissie, waar ook maffiosi als Al Capone zich aan moesten houden. In zijn tijd als leider vergaarde Luciano veel rijkdom.

Arrest en vrijlating

In 1936 leek het geluk van Lucky Luciano op. Officier van Justitie Thomas E. Dewey was aangewezen om onderzoek te doen naar de georganiseerde misdaad in Amerika en vond het luxe leven dat Luciano leidde opvallend. Uiteindelijk liet Dewey hem oppakken voor het faciliteren van prostitutie in New York. Lucky Luciano werd veroordeeld tot minimaal 30 jaar gevangenisstraf. In 1946 werd hij vrijgelaten door Dewey, die op dat moment gouverneur van New York was, voor zijn inzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werd wel verbannen uit Amerika en overgebracht naar Sicilië.

Begrafenis

Op 26 januari 1962 overleed Lucky Luciano aan een hartaanval op het vliegveld van Napels. Honderden mensen kwamen bijeen om de begrafenis bij te wonen. Hij werd in Amerika begraven bij zijn voorouders onder de naam Salvatore Luciania. Het criminele netwerk van Luciano is echter allesbehalve dood en begraven, maar leeft nog steeds voort.