Onafhankelijkheid van Bangladesh

Het Pakistaanse leger begon in maart 1971 een genocide in Oost-Pakistan (het huidige Bangladesh). Vervolgens verklaarde de Oost-Pakistaanse majoor Mujib ur-Rahman op 26 maart de onafhankelijkheid van Bangladesh. Dit leidde tot de Bevrijdingsoorlog van Bangladesh die veel levens kostte.

Verdeeld Pakistan

In Brits-Indië ontstond in de tweede helft van de negentiende eeuw steeds meer verzet tegen de koloniale machthebber. In 1885 werd de Indian Congres Party opgericht die enige macht kreeg. Dit bestuurslichaam bestond voornamelijk uit Hindoestanen, terwijl de Oost-Bengalen (het huidige Bangladesh) voor ruim 60% uit islamieten bestond. De moslims wilden meer macht en voelden zich onderdrukt door de Britten en Hindoestanen.

Op 3 juli 1946 werd de Britse provincie Bengalen opgesplitst in Oost- en West-Bengalen. Op 15 augustus 1947 werden de onafhankelijke staten Pakistan en India gesticht. West-Bengalen hoorde bij India en de provincie Oost-Bengalen bij Pakistan. Deze laatst genoemde provincie werd in 1955 omgedoopt tot Oost-Pakistan.
Hoewel Oost-Pakistan dichter bevolkt was dan West-Pakistan, was de provincie nauwelijks vertegenwoordigd in de regering.

Onafhankelijkheid Bangladesh

Mujib ur-Rahman of Mujibur Rahman (1920-1975) was de leider van de Oost-Pakistaanse Awami Moslim Liga (AL). Deze partij streed voor onafhankelijkheid van Oost-Pakistan. Ur-Rahman zat vanwege zijn separatistische ideeën tweemaal in de gevangenis. In 1970 werden verkiezingen gehouden en werd de AL de grootste partij. De AL had van de 300 zetels in het parlement er maar liefst 288 binnengehaald.

De militaire regering van Yahya Kahn had echter geen haast om een nieuwe regering te vormen en negeerde de verkiezingsuitslag. Op 25 maart 1971 begon het leger aan de ‘Operatie Bengalen’. Zo werd op onder meer de universiteit van Dhaka een enorm bloedbad aangericht door soldaten.

Het bleef niet bij het bloedbad op de universiteit: wat het Pakistaanse leger de volgende maanden aanrichtte kan alleen omschreven worden als een genocide, waarbij niemand, zelfs kinderen niet, werd gespaard.

Op 26 maart verklaarde Mujib ur-Rahman Bangladesh via de radio onafhankelijk. Dit leidde tot de Bevrijdingsoorlog van Bangladesh. Meer dan een miljoen Bengali’s lieten tijdens deze strijd het leven en circa vijf miljoen mensen vluchtten naar India.

Op 16 december 1971 gaf het Pakistaanse leger zich uiteindelijk over en werd Bangladesh onafhankelijk verklaard. Mujib ur-Rahman die tijdens de oorlog gevangen was genomen mocht terugkeren naar Bangladesh en werd de eerste leider van het land. Op 5 augustus 1975 werd hij samen met zijn vrouw en drie zonen door militairen die een coup pleegden om het leven gebracht.