Reagan bood excuses aan voor de invasie van Grenada

De New York Post heeft tapes met telefoongesprekken tussen oud-president Reagan en andere wereldleiders gepubliceerd. Schrijver William Doyle deed in 1996 een WOB verzoek om de tapes te mogen beluisteren. In één van de telefoongesprekken bood president Reagan zijn excuses aan de Britse premier Thatcher voor de invasie in Grenada in 1983 aan.

Onrust in Grenada

In 1983 heerste er chaos in Grenada. In 1974 was het eiland onafhankelijk geworden van Groot-Brittannië, hoewel het binnen de Britse Commonwealth bleef. Sinds de onafhankelijkheid was het echter onrustig in het land. In 1979 had Maurice Bishop met succes een staatsgreep gepleegd. Hij installeerde een socialistische regering en zocht contact met Cuba. Ondanks dat sloot hij zich niet aan bij het Oostblok van de Sovjet-Unie en streefde naar een neutrale positie in de Koude Oorlog. Dat was tegen de zin van een aantal socialistische hardliners in de regering van Bishop. Onder leiding van premier Bernard Coard begonnen zij plannen te maken om Bishop van de troon te stoten.

Het leger grijpt de macht in Grenada

De staatsgreep die volgde kon echter niet op steun van de bevolking rekenen. Er braken massale protesten uit. Bishop die door de aanhangers van Coard onder huisarrest was geplaatst, werd bevrijd en nam zijn plek weer in. Er ontstonden gevechten en in de chaos werden Bishop en een aantal ministers vermoord. Dat was het moment dat het leger besloot in te grijpen. De communistische generaal Hudson Austin greep de macht. Het leger stelde een algemeen straatverbod in en dreigde iedereen die dat verbod negeerde neer te schieten. Ook werd de gouveneur-generaal van de commonwealth  gevangen genomen.

De Verenigde Staten worden te hulp gevraagd

In andere landen werden de gebeurtenissen met argusogen gevolgd. Andere Caribische eilanden waren bang dat de onrust zou overslaan en vroegen de VS om hen bij te staan in de kwestie. De Verenigde Staten zelf waren bezorgd over de toenemende communistische invloed op het eiland. De Koude Oorlog begon weer op te laaien en het zag er naar uit dat Cuba Grenada wilde gebruiken om haar invloed in het Caribische gebied te vergroten. Dat er veel Amerikaanse studenten op het eiland waren speelde mee in de beslissingen van de regering van Reagan.

Invasie van Grenada

Reagan en Thatcher samen in 1981

Op 25 oktober 1983 ging het Amerikaanse leger tot actie over. Onder codenaam Urgent Fury landden zo’n 5000 Amerikaanse troepen op het eiland. Eerste doel was het bevrijden van de gouverneur-generaal. Daarna gingen ze op zoek naar de Amerikaanse studenten op het eiland. Daarna ging het verder. Samen met troepen van andere Caribische eilanden werd het hele eiland bezet. Nadat alle militaire doelen waren gehaald werd de gouverneur-generaal weer op zijn post gezet. Hij zette een interim-regering op die de politieke orde op het eiland moest herstellen.

Het telefoontje van Reagan naar Thatcher

De Amerikanen hadden met grote haast moeten handelen. De herinnering aan het gijzelingsdrama in Teheran zat nog vers in het geheugen. Reagan wilde koste wat kost voorkomen dat de studenten op Grenada hetzelfde zou overkomen.  In de haast hadden de autoriteiten van de VS niet de tijd gehad om het Britse Commonwealth in te lichten over de invasieplannen. Pas uren nadat de eerste troepen voet aan de grond hadden gezet werd de Britse regering ingelicht over de gebeurtenissen.

De Britten reageerden furieus. Ze beschuldigden de VS ervan zich te mengen in de binnenlandse aangelegenheden van een soeverein land, wat het aanzien van de hele westerse wereld zou schaden. Daarbij was het voor de Britten moeilijk te verkroppen dat zij als trouwste bondgenoot van de VS niet waren ingelicht over de actie. Het lijkt erop dat Reagan met zijn telefoontje naar Londen de ergste kou uit de lucht wilde halen. Dat lijkt gelukt te zijn. Volgens de opnames lijkt Thatcher begrip voor de situatie gehad te hebben. Reagan zag zelfs nog ruimte om Thatcher nog aan te moedigen voor ze terug moest naar een moeilijk debat. “Go get ‘em, eat ‘em alive.”