Silvio Berlusconi in zijn jonge jaren

President Giorgio Napolitano (86) van Italië heeft zaterdagavond officieel het ontslag van premier Silvio Berlusconi (75) bekendgemaakt. Hij is de langst dienende minister-president van Italië sinds de Tweede Wereldoorlog. Berlusconi werd geboren op 29 september 1936 in Milaan.

Hij was de eerste zoon van bankmedewerker Luigi Berlusconi (1908–1989) en diens vrouw Rosa Bossi (1911–2008), die huisvrouw was. Silvio kreeg toen hij zeven jaar oud was, in 1943, een zusje Antonietta en zes jaar later een broertje Paolo. Nadat hij zijn middelbare school had afgerond, ging hij rechten studeren aan de Università Statale in Milaan. Tijdens zijn studie vormde Silvio met een aantal studievrienden een muziekgroepje en op de contrabas trad hij op aan boord van cruiseschepen. Hij rondde de studie Cum Laude af in 1961. Zijn scriptie schreef hij over de juridische aspecten van reclame. Na deze studie begon hij zijn carrière met een aantal bouwprojecten in Milaan. In die tijd, in 1965, trouwde hij met Maria Elvira. Het paar kreeg twee kinderen.

Carrière in de media

In de jaren ’70 maakte Silvio een carrièreswitch naar de wereld van de media. Hij maakte zijn entree in een klein bedrijf ‘Telemilano’ dat zich bezig hield met kabeltelevisie. In de tijd die volgde werd hij eigenaar van een aantal televisiezenders en startte hij in 1978 zijn eerste mediagroep ‘Finivest’. Het ging de jonge Berlusconi voor de wind en al snel had hij enkele miljarden euro’s op de bank staan. Maar na het verkrijgen van zijn rijkdom, sneuvelde zijn huwelijk na twintig jaar. Hij bleef niet lang alleen en na vijf jaar stapte hij opnieuw in het huwelijksbootje; deze keer met actrice Veronica Lario. Ze kregen drie kinderen.

Langst dienende premier van Italië

Na enige jaren in de mediawereld actief te zijn geweest, begon hij zich te richten op de politiek. In december 1993 richtte Berlusconi de centrumrechtse politieke partij op genaamd Forza Italia. Vier maanden later won hij zijn eerste verkiezing en werd hij minister-president. In de jaren die volgden was hij af en aan premier: van 1993 tot 1995, van 2001 tot 2006 en van 2008 tot 12 november 2011. Hiermee was hij de langst dienende minister-president van Italië sinds de Tweede Wereldoorlog.