Tragisch verlies Manchester United: Vliegramp 1958

Het grootste verlies in de clubgeschiedenis van Manchester United vond niet plaats op het veld. De zwartste gebeurtenis van de Engelse club is de vliegramp in 1958.

Het talentvolle team van Manchester United

In het seizoen 1956/1957 werd Manchester United kampioen van Engeland. De ploeg werd gezien als een van de beste Engelse teams aller tijden. De ploeg had een gemiddelde leeftijd van 22 jaar en beschikte daarmee over de grootste Engelse talenten. Daarnaast had het team een goede staf onder leiding van trainer Matt Busby. Kampioen van 1955, Chelsea, mocht niet meedoen aan de Europa Cup. De Engelse bond wilde namelijk geen Engelse clubs laten meedoen. Op aandringen deed Manchester United een jaar later wel mee. De Engelse club was een van de kanshebbers voor de Europese titel, maar wist de cup in het seizoen 1956/1957 niet te winnen. Het Spaanse Real Madrid was in de halve finale over twee wedstrijden te sterk.

Manchester United in de Europa Cup

Een seizoen later kwam Manchester United opnieuw ver in het toernooi. In de eerste ronde werd Shamrock Rovers verslagen en in de achtste finale won United van Dukla Praag. In de kwartfinale wachtte het Joegoslavische Rode Ster Belgrado, waarvan thuis op Old Trafford met 2-1 gewonnen werd.  Uit in Joegoslavië was op dinsdag 5 februari een 3-3 gelijkspel voldoende om de halve finale te bereiken. Het team kon een feestje gaan vieren, maar moest hiervoor wel terug naar Manchester. Spelers, staf en journalisten maakten op de terugweg een tussenstop in München, omdat het vliegtuig brandstof moest tanken. Bij het hervatten van de vlucht ging het faliekant mis.

De vliegtuigramp

De vliegtuigramp gebeurde op woensdag 6 februari 1958. Het weer was slecht en er lag sneeuw op de startbaan. Na twee uur 's middags vertrok het vliegtuig van München naar Manchester, maar het vliegtuig startte niet. Rond halfdrie deed de piloot een tweede startpoging, maar ook deze keer lukte het starten niet. De inzittenden moesten het vliegtuig verlaten en het zag ernaar uit dat het vliegtuig die dag niet meer zou vertrekken. Een kwartier later konden de passagiers toch weer instappen. De derde poging, inmiddels drie minuten over drie, werd 23 inzittenden fataal. Door de vele sneeuw op de landingsbaan maakte het vliegtuig niet genoeg snelheid om op te stijgen. De snelheid van 217 kilometer per uur was onvoldoende en het was te gevaarlijk om de poging nog af te breken. Hoop vervloog toen de snelheid verder afnam. Het vliegtuig reed door het hek en crashte tegen een huis en een boom, waarna het toestel in brand vloog. Bij de ramp kwamen acht voetballers, drie technische personeelsleden, acht journalisten en vier bemanningsleden en overige passagiers om het leven.

Na de crash

Trainer Matt Busby was zwaargewond en verbleef enkele maanden in het ziekenhuis. Assistent Jimmy Murphy nam tijdelijk de taken van hem over.  Er werd gesproken over een terugtrekking, maar Manchester United ging dat seizoen door met voetballen. Het team zette het Europese voetbaltoernooi door. AC Milaan uit Italië was de tegenstander in de halve finale. Thuis werd gewonnen met 2-1, maar in Italië verloor de Engelse ploeg met 4-0 waardoor United was uitgeschakeld. In de competitie won de club na de crash nog maar één wedstrijd. De finale van de FA Cup bereikte Manchester United wel, maar het eindspel werd met 2-0 verloren van Bolton Wanderers. In 1968 won United de Europa Cup 1. Overlevenden van de crash Bobby Charlton en Bill Foulkes zaten toen in de selectie.

De website van Manchester United

Op de website van Manchester United is veel informatie over de crash terug te vinden, zoals foto's en video's. In de video's vertellen oud-spelers over het vliegtuigongeluk.  "Ik dacht dat ik dood zou gaan", herinnert toenmalige doelman Harry Gregg. "Het vliegtuig kaatste drie of vier keer", vertelt verdediger Bill Foulkes die de angst niet meer vergat. Bij het verhaal over de vliegramp van München staat er op de website van Manchester United: 'We will never forget'.

Overledenen vliegtuigramp 6 februari 1958