Eerste en Tweede WIC
In 1648 met de Vrede van Munster was een deel van de grond van het bestaansrecht van de compagnie weggevallen, namelijk de oorlog tegen Spanje. De maatschappij liep enige jaren achter de feiten aan, waarna het faillissement van de Eerste WIC in 1674 werd aangevraagd. De Heren XIX, het bestuur van de WIC, kwamen met een nieuw voorstel en de oprichting van een Tweede WIC.
De nieuwe compagnie had een beter startkapitaal dan de oudere variant, minder grote bureaucratie en bovendien een slagvaardiger bestuur. Het was noodzakelijk geweest voor sanering van alle schulden, wat het einde van het oorlogsinstrument betekende. Voortaan werd de aandacht gericht op de handel in plaats van oorlogvoering en kaapvaart. Maar naarmate de 18e eeuw vorderde ging het slechter met de compagnie en in de laatste jaren werd zij financieel ondersteund door de Staten. Toen eind 1791 het octrooi afliep werd dan ook niet besloten tot verlenging van de compagnie.
Successen van de WIC zijn onder andere de verovering van de Spaanse Zilvervloot door Piet Heijn, de in bezit name van Brazilië door graaf Johan Maurits van Nassau en het eiland Manhattan. Suriname en de Nederlandse Antillen zijn lang in het bezit van de Republiek gebleven. Ondanks de grote verwachtingen bij de oprichting in 1621, kwam in december 1791 een roemloos einde aan de WIC.
