Klimaat en watersnoodramp in 1906
Nederlanders zijn in mineur: deze zomer leek meer op een lange, natte herfst. In juni, juli en augustus viel er landelijk gemiddeld 350 millimeter regen, 100 meer dan normaal. Dat meldde het KNMI woensdag. De afgelopen zomer was de natste sinds 1906. In dat jaar werden de Zeeuwse kusten getroffen door kolkende watermassa’s.
Op 12 maart 1906 werden Zeeland en Vlaanderen getroffen door een stormvloed. Bij een watersnood in Nederland denkt men bijna automatisch aan de ramp van 1953. Maar ook in 1906 was er al sprake van een grootschalige overstroming die de straten van Zeeland en Vlaanderen blank zette. Er vielen weliswaar geen slachtoffers maar de schade was enorm.
Citaat
“Men schrijft ons uit Nieuw Namen: De storm en vooral het hooge watertij heeft Maandag namiddag in onzen haven zeer velen schade aangericht: omtrent een twintigtal vaartuigen zijn erg beschadigd, waaronder minstens 4 die geheel in stukken geslagen zijn. Het water was bijna tot aan het kruin van den dijk gestegen, zoodat de golven er aanhoudend over sloegen. Eenige vaartuigen zijn op den steenweg gedreven en een hengst zit tegen het havenhuis met de achtersteven voor de deur zoodat het gezin van den havenmeester met moeite zijn huis kon verlaten, waarin ook het water gestegen was tot op eene hoogte van ruim 50 centimeter.” - teksten uit de politiek katholieke krant Zelandia.
De overstroming
De overstroming vond overdag plaats waardoor mensen en vee tijdig de ondergelopen polders konden verlaten. De spanning liep hoog op: zouden de dijken het houden? Veel dijken konden de kolkende watermassa’s niet weerstaan en de dijken die stand hielden werden zwaar beschadigd. De steden ondervonden een ware transformatie en de mensen waanden zich door de ondergelopen straten in Venetië. Er werden noodvoorzieningen aangebracht om te voorkomen dat de watersnood zich uitbreidde naar de achtergelegen polders.
Betere bescherming
In Vlissingen werden zeer hoge waterstanden gemeten. Slechts de watersnoodramp van 1953 overtrof deze waterstanden. Na deze stormvloed werd besloten om de dijken te voorzien van Muraltmuurtjes, muren bovenop de dijk. Tussen 1906 en 1935 werd ongeveer 120 km van deze goedkope dijkverhoging aangelegd. Dat was ongeveer een derde van alle Zeeuwse buitendijken in die tijd. Maar toen het water steeg in 1953, bleken de ophogingen niet te voldoen. De muren werden na 1953 dan ook afgebroken.
