Eisenhower en zijn minnares
Seks verkoopt of niet? Dominique Strauss Kahn en zijn kamermeisje, Clinton en zijn stagiaire en de Bunga Bunga feestjes van Berlusconi. Rijk en machtig zijn gaat nogal eens gepaard met een seksschandaal. Niets nieuws onder de zon. Ook in het verleden kwam dat veel voor. In deze serie besteden we aandacht aan (seks)schandalen door de eeuwen heen. Deze week: Dwight D. Eisenhower.
In de jaren vlak na de Tweede Wereldoorlog stond Dwight D. Eisenhower op een tweesprong. Hij had binnen zijn professie het hoogste bereikt dat hij kon bereiken: de rang van General of the Army (vijf sterren). Nu wilde hij een gooi doen naar de opperste functie: het presidentschap van de Verenigde Staten. Op papier zagen de kansen van de populaire generaal er goed uit, maar er waren twee zaken die hem zorgen baarden: het in die jaren nog zeer preutse Amerika zag in hem niet alleen een seksmaniak, maar ook nog eens een seksmaniak waarvan werd gezegd dat die impotent was.
Vrouwenhater
In 1916 was Eisenhower getrouwd met Mamie Geneva Doud (1896-1979). Voor Eisenhower kwam echter het militaire leven op de eerste plaats en in de loop der jaren waren de twee echtelieden langzaam uit elkaar gegroeid. Dat betekende niet dat Eisenhower nu achter de vrouwen aan ging. Integendeel. Binnen de kleine wereld van de beroepsofficieren had hij weinig kans om onopgemerkt een buitenechtelijke relatie te hebben. De boerse en eenvoudige Eisenhower sprak vaak met weinig respect over vrouwen en men zag hem daarom meer als een vrouwenhater.
Affaire
Dat veranderde toen generaal Eisenhower tijdens de Tweede Wereldoorlog de Ierse Kay Summersby (1908-1975) ontmoette. Summersby diende in een transportonderdeel van het Engelse leger en werd, met enkele anderen, gedetacheerd als chauffeur voor hoge Amerikaanse officieren. In 1942 werd zij toegewezen aan Eisenhower. Met een korte onderbreking van enkele weken zou ze in de rang van kapitein tot het einde van de oorlog Eisenhowers privé-chauffeur en secretaresse blijven. Maar al snel gingen de geruchten dat er méér speelde tussen de generaal en zijn vrouwelijke chauffeur: “zij rijdt hem overdag, en hij haar 's nachts', aldus de roddels. In het laatste jaar van de oorlog waren Eisenhower en Summersby vrijwel dag en nacht bij elkaar. Voor de veiligheidsdiensten was dat een zorg: Kay was overal bij en wist veel over de geallieerde oorlogvoering. Als die twee ruzie zouden krijgen kon ze misschien wel gevaarlijk worden. Vlak voor de invasie in 1944 had Eisenhower zelf nog twee hoge officieren gedegradeerd, die tegenover een dame te loslippig waren geweest.
Gevaar voor de politieke ambities
Tijdens de oorlog bleef het gevaar uit. Maar ná de oorlog bleek Eisenhowers romance wel degelijk gevaarlijk voor zijn verdere ambities. Kay had na de oorlog geen geheim gemaakt van haar relatie met Eisenhower en geleidelijk aan kwamen er steeds meer genante details naar buiten. Waaronder óók het verhaal dat de generaal het wel had wíllen doen met zijn chauffeur, maar de daad zelf uiteindelijk niet had kunnen volbrengen. Een mislukte overspelige relatie door impotentie was iets dat de presidentskandidaat zeker niet kon gebruiken. Uiteindelijk overwoog Eisenhower om te scheiden van zijn vrouw en met Kay te trouwen. Maar toen hij dit voorlegde aan zijn superieur, George Marshall, antwoordde die onomwonden dat hij Eisenhower dan “persoonlijk uit het leger zou trappen.” Eisenhower bond in. Zijn familie, vrienden en relaties ontkenden de beweringen van Kay Summersby in alle toonaarden en met succes. In 1952 werd Eisenhower gekozen tot president. Kay Summersby publiceerde zes jaar na zijn dood in 1975, haar memoires met als titel: Past Forgetting: My Love Affair with Dwight D. Eisenhower.
