1956: Bloed in het water-wedstrijd

Op een rustige zondagmiddag in december liep een Olympische waterpolowedstrijd in Melbourne volledig uit de hand. De spelers van de Sovjet-Unie en Hongarije gingen nog voordat het eindsignaal had geklonken al met elkaar op de vuist en ondertussen had de politie de grootste moeite om het publiek in bedwang te houden. Het was gisteren precies 56 jaar geleden dat de ‘Bloed in het Water’ wedstrijd plaatsvond op 6 december 1956.

In de aanloop naar de Olympische Spelen van 1956 was de spanning tussen de waterpoloteams van Hongarije en de Sovjet-Unie al te snijden geweest. Zo hadden de Russen hun politieke invloed in Hongarije aangewend om de trainingsmethoden en tactieken van de Hongaren te bespioneren en waar nodig te kopiëren.

Hongaarse revolutie

Vlak voor de teams af zouden reizen naar de Olympische Spelen in Melbourne brak vervolgens de Hongaarse Revolutie uit. Even leek het erop dat het land zich los zou kunnen maken van de Sovjet-Unie, maar op 4 november sloeg het Russische leger de opstand met harde hand neer. Ondertussen was het trainingskamp van de Hongaarse waterpolospelers verplaatst van Boedapest naar Tsjecho-Slowakije, om zo te voorkomen dat zij zich aan zouden sluiten bij de revolutie. Toen zij echter op 11 november arriveerden in Australië werden zij alsnog geconfronteerd met de beelden van het gewelddadige Russische ingrijpen in Hongarije.

Wraak

In de aanloop naar de waterpolowedstrijd tegen de Sovjet-Unie besloten de Hongaren daarop wraak te nemen. “We hadden het gevoel dat we niet alleen voor onszelf speelden, maar voor het hele land”, zo herinnerde Ervin Zádor zich later. “Daarom besloten we de Russen uit te dagen en ze kwaad te maken. Het plan was: ‘wij spelen, zij vechten’.” De Hongaren waren overigens goed in staat om te communiceren met hun tegenstanders, want in hun thuisland moesten ze verplicht iedere dag twee uur Rusissch leren. “We wisten dus precies hoe we ze moesten beledigen”, aldus Zádor.

Suckerpunch

Toen op 6 december 1956 om 15:25 het begin van de wedstrijd eindelijk aangebroken was, gingen beide teams dan ook agressief uit de startblokken. Eén van de klappen, een suckerpunch van de Hongaarse aanvoerder Dezső Gyarmati aan het adres van zijn Russische tegenstander, werd zelfs vastgelegd op film. De scheidsrechters besloten echter niet in te grijpen en dus ging de wedstrijd door. De Hongaarse strategie begon ondertussen zijn vruchten af te werpen en tegen het einde van de speeltijd stonden ze 4-0 voor.

Bloed in het water

Ondanks deze ruime voorsprong bleef Zádor zijn tegenstander uitdagen: “In de laatste minuten dekte ik Prokopov en vertelde ik hem nog even dat hij een loser was, en dat zijn familie losers waren enzovoort. Dat ging allemaal prima, totdat ik een gigantische fout maakte. Ik wendde mijn hoofd even af om de scheidsrechter te vragen waarom hij floot. Toen ik mijn ogen vervolgens weer op Propokov richtte stak diens volledige bovenlichaam al boven het water uit en kwam zijn arm in volle vaart richting mijn gezicht.”

Nasleep

Meteen na de klap keerde het publiek – dat grotendeels bestond uit Hongaren, Amerikanen en Australiërs – zich volledig tegen de Russen. Enkele toeschouwers renden zelfs naar de waterkant, balden hun vuisten en bespuugden de Russische spelers. De politie besloot daarop in te grijpen en de wedstrijd werd één minuut voor het einde van de speeltijd stilgelegd. De foto van de bebloede Zádor die vervolgens het zwembad verliet zou uiteindelijk de hele wereld over gaan.

Overigens liep het incident toch goed af voor de Hongaren: ze werden uitgeroepen tot de winnaar van de halve finale en versloegen de volgende dag het Joegoslavische team in de finale, waardoor ze voor de vierde keer Olympisch kampioen werden.