De bevrijding van kamp Buchenwald
Buchenwald 1945 - Vanuit het oosten rukt het Rode Leger steeds verder op richting Berlijn, terwijl het Amerikaans-Britse leger west-Europa bevrijdt. Op 11 april 1945 trekt de zesde pantserdivisie van het derde Amerikaanse leger door het midden van Duitsland. Ze treffen daar kamp Buchenwald aan. De soldaten stond een gigantische schok te wachten: talloze lijken en duizenden ondervoede gevangenen.
Tweefrontenoorlog
Sinds de Slag om Stalingrad, gevoerd van 23 augustus 1942 tot 2 februari 1943, werd het Duitse leger steeds verder terug naar Duitsland toe geduwd door het Russische leger. Een jaar later kwam daar nog D-Day bovenop, toen op 6 juni 1944 de grootste amfibische landingsoperatie uit de geschiedenis plaatsvond aan de kusten van Normandië. Soldaten uit Amerika, Engeland en Canada wisten door de Duitse linie heen te breken en Frankrijk binnen te vallen. Vanaf dat moment had Hitler te kampen met twee fronten. Stap voor stap trokken nu twee legers op naar Berlijn, vanuit twee verschillende richtingen.
Het leven in kamp Buchenwald
In het kamp Buchenwald werd de uitroeiing van Joden en andere minderheden ondertussen geïntensiveerd en raakte het kamp steeds voller. Jarenlang gingen de kampbewoners gebukt onder een ongekende terreur en willekeurige executies. De bewoners kregen nauwelijks te eten en nauwelijks te drinken. Dagelijks verrichten ze uitputtende arbeid en werden ze blootgesteld aan marteling en verminking.
Inzicht in de gruwelheden van Buchenwald
Voor velen kwam de bevrijding te laat; in totaal stierven er zo’n 56.000 mensen in kamp Buchenwald, waarvan ongeveer 14.000 in de eerste maanden van 1945. Onder hen zaten homoseksuelen, Roma, Joden, Sovjet krijgsgevangenen, Sinti en andere minderheden. De Amerikaanse divisie wist niet wat ze zag, de eerste tekenen van de Holocaust bereikten de wereld. De geallieerden waren zo geschokt, dat ze de inwoners van de nabije stad Weimar dwongen het kamp te bezoeken. Tijdens de bezichtiging van de wreedheden in het kamp waren velen geschokt, en beweerden de inwoners er niets van te weten. De Amerikaanse journalist E.R. Murrow bezocht het kamp op 15 april 1945, en zei: "Ik bid dat u gelooft wat ik heb verteld over Buchenwald. Ik heb gerapporteerd over wat ik zag en hoorde, maar alleen een deel daarvan. Voor het meeste heb ik geen woorden.”
