Sacco en Vanzetti – slachtoffers van de angst voor socialisten

De Italiaanse anarchisten Nicola Sacco (1891 – 1927) en Bartolomeo Vanzetti (1888 – 1927) emigreerden naar de Verenigde Staten in een tijd waarin de Amerikaanse overheid socialisten en anarchisten wantrouwde en vervolgde om hun standpunten. In 1920 werden ze bij toeval gearresteerd en vervolgens veroordeeld voor roofovervallen die in de buurt waren gepleegd. De rechter en openbaar aanklager waren uitgesproken anti-socialisten. Sacco en Vanzetti werden door de jury ter dood veroordeeld. Jarenlang werd wereldwijd – tevergeefs – geprotesteerd tegen hun veroordeling omdat velen ervan waren overtuigd dat de Italianen slechts waren veroordeeld vanwege hun anarchistische opvattingen.

Angst voor socialisten en anarchisten

Tijdens de Eerste Wereldoorlog protesteerden veel socialistische groeperingen tegen de oorlog en wilden Amerikaanse inmenging voorkomen. Voor de socialisten was oorlog: armen die elkaar uitmoorden in opdracht van de rijken. In 1917 mengde de Verenigde Staten zich in de strijd en wilde verdeeldheid in oorlogstijd voorkomen. Socialistische activisten werden vervolgd en migranten met de verkeerde politieke opvattingen werden gedeporteerd. Het uitbreken van de Russische Revolutie in 1917 en de oproep tot een socialistische wereldrevolutie verslechterde de situatie. De zogenaamde Eerste Rode Angst, een periode waarin de Amerikaanse overheid socialisten wantrouwde en nauwlettend in de gaten hield, bereikte haar piek in 1920.

Twee Italiaanse anarchisten

Net als miljoenen andere Italianen migreerden Sacco en Vanzetti in 1908 naar het land van de vrijheid, hopend op een betere toekomst. Beide mannen hadden anarchistische opvattingen en sloten zich aan bij militanten die een gewelddadige ondergang van het kapitalisme propageerden. Ten tijde van de Rode Angst demonstreerden ze tegen het kaptalisme en propageerden ze een socialistische wereldrevolutie.

Arrestatie

In 1920 werd een lid van Sacco en Vanzetti’s anarchistische groep gearresteerd en na maanden van verhoor dood aangetroffen. Zelfmoord volgens de autoriteiten, maar moord volgens de anarchisten. Sacco en Vanzetti stelden een pamflet op waarin de Amerikaanse burger werd opgeroepen te protesteren tegen de Amerikaanse overheid. Onderweg naar een demonstratie waar ze het pamflet wilden verspreiden werden ze – in het bezit van wapens en het anarchistische pamflet – aangehouden.

Gelogen, dus niet te vertrouwen

Het duo werd bij toeval gearresteerd omdat ze samen reisden met een anarchist en gezochte crimineel die bij de politie bekend was. Met de arrestatie en uiteindelijke moord van hun kameraad nog vers in het geheugen logen ze waarom ze gewapend waren. Sacco en Vanzetti verklaarden dat ze de wapens nodig hadden voor hun werk, terwijl ze in werkelijkheid de wapens zouden leveren aan andere anarchisten tijdens de demonstratie. Ze wilden hun mede-anarchisten niet verraden. Uiteindelijk gaven ze het toe, maar de schade was onomkeerbaar. De belangrijkste reden waarom Sacco en Vanzetti uiteindelijk door de jury werden veroordeeld was omdat ze niet te vertrouwen waren; ze hadden gelogen en wie weet waarover ze nog meer niet eerlijk waren geweest.

Hoofdverdachten van een roofoverval

In een tijd dat anarchisten werden beschouwd als criminelen, waren Sacco en Vanzetti bij voorbaat al verdacht. Het was alleen nog niet duidelijk voor welke misdaad. De politie was al tijden op zoek naar de daders van roofovervallen waarbij doden waren gevallen en al snel werden Sacco en Vanzetti de hoofdverdachten in de zaak. De rechter en openbaar aanklager in de rechtszaak hadden in eerdere zaken getoond dat ze bevooroordeeld waren tegen anarchisten. Ze deden hun best om de verdachten in een kwaad daglicht te zetten. Ondanks gebrekkig bewijs werden Sacco en Vanzetti door de jury ter dood veroordeeld en in 1927 geëxecuteerd.

Protest tegen veroordeling

In de zeven jaar tussen de veroordeling en de executie vonden talloze protesten plaats om de zaak te heropenen. Er werd geprotesteerd tegen een veroordeling op basis van gebrekkig bewijs en er werd beweerd dat Sacco en Vanzetti slechts waren veroordeeld omdat ze anarchisten waren. Maar de protesten waren tevergeefs. Sacco en Vanzetti waren het slachtoffer geworden van de Rode Angst.

Rehabilitatie

In de jaren na hun executie stapelde het bewijs van hun onschuld zich op. In 1977 tijdens een bijeenkomst ter nagedachtenis van de executie van Sacco en Vanzetti verklaarde de gouverneur van Massachusetts, de staat waar de roofovervallen waren gepleegd en de rechtszaak had plaatsgevonden, dat ze oneerlijk waren veroordeeld en geëxecuteerd.