Vercingetorix in de val

Wanneer Julius Caesar Gallië wil veroveren, vindt hij Vercingetorix en zijn leger op zijn weg. De Galliers zijn uitstekende krijgers, van wie een Romeinse soldaat in een gevecht van man tot man onmogelijk kan winnen. De Romeinen zijn wel technisch en organisatorisch sterker. 

Kortom, wie kan bepalen op welke manier er wordt gestreden, heeft een voordeel. Vercingetorix stuurt zijn leger van driehonderdduizend krijgers naar een strategisch punt: de stad Alesia, die veel natuurlijke bescherming biedt. Als Caesar bij Alesia aankomt, treft hij er honderdduizend Gallische krijgers tegenover zijn eigen zestigduizend Romeinen.

Een ondoordringbare muur

De stad aanvallen zou zelfmoord zijn, dus dat doet Caesar niet. Hij laat zijn leger een ondoordringbare muur van zestien kilometer rond de stad bouwen met een toren op elke 35 meter. Er kan niemand in of uit. Vercingetorix zit in de val. Hij laat daarom een bericht sturen naar de rest van zijn leger dat niet in Alesia zit. De Romeinen horen ervan en Caesar laat een tweede muur bouwen, nu naar buiten gericht, die een eventuele tweede Gallische leger zal moeten tegenhouden.

Krijgers worden slaven

Door de omsingeling zit Vercingetorix met een nijpend probleem: voedseltekort. De Galliers dienen dringend beide muren aan te vallen en doen dat ook: driehonderdduizend Galliers tegenover zestigduizend Romeinen. Maar de slag wordt op de Romeinse manier en binnen de Romeinse versterkingen geleverd. Het Gallische leger buiten Alesia wordt nipt verslagen. Het leger in Alesia vergaat inmiddels van de honger. Na enkele dagen komt Vercingetorix persoonlijk de overgave in het Romeinse kamp melden. Zijn negentigduizend overgebleven krijgers worden slaven.

Over het boek

Bovenstaande blunder is afkomstig uit het boek ‘444 blunders die de geschiedenis (bijna) hebben veranderd‘ van Herman Boel bij Uitgeverij Lannoo. Wil je dit boek bestellen? Klik dan hier.