De Long Island Rail Road Massacre

Op 7 december 1993 schiet de Jamaicaanse immigrant Colin Ferguson zes mensen dood tijdens een treinrit in New York op de Long Island Rail Road. Negentien anderen raken gewond. Ferguson was een Black Supremacist: de slachtoffers waren blank of Aziatisch. Deze moordpartij kwam bekend te staan als de Long Island Rail Road Massacre

Jeugd van Ferguson

Colin Ferguson werd geboren in Jamaica in 1958, groeide op in een middenklasse gezin en volgde een goede opleiding. In 1978 kwam zijn vader om bij een auto-ongeluk en zijn moeder stierf enkele maanden later aan kanker. Ferguson had het hier moeilijk mee en verhuisde in 1982 naar de Verenigde Staten. Hier volgde hij een opleiding, maar kon daarna niet aan een baan komen. Volgens hem kwam dit doordat hij gediscrimineerd werd door de werkgevers bij wie hij solliciteerde.

Radicalisering

Ferguson had moeite met het racisme in de VS en raakte geobsedeerd door de verschillen tussen rassen. Hij voelde zich gediscrimineerd en vond dat blanken en zwarten niet samen moesten leven. Langzaam begon hij te radicaliseren. Ferguson werd een voorstander van de 'zwarte revolutie' en raakte vaak in opspraak wegens dreigementen tegen mensen van andere afkomst. Volgens vrienden kreeg hij extreme ideeën over het uitroeien van de blanken en sloot hij zich af van sociale contacten.

De Long Island Rail Road Massacre

Op 7 december 1993 kocht Ferguson een kaartje voor de Long Island Rail Road trein en stapte in de derde coupé. Hier zaten nog tachtig andere passagiers. Terwijl de trein het Merrilon Avenue station naderde begon hij met een vuurwapen te schieten. Hij werkte op een systematische wijze en schoot binnen 3 minuten 25 mensen neer voordat hij door andere passagiers werd overmeesterd. Kort daarop werd Ferguson gearresteerd door de politie.

Proces

Na onderzoek naar zijn psychische staat werd verklaard dat Ferguson in staat was om berecht te worden. Ferguson stond terecht voor zes moorden en negentien pogingen tot moord. Het werd een vreemd proces. Hij kreeg meerdere malen een advocaat toegewezen, die hij later allemaal weer ontsloeg. Hierna besloot hij zelf zijn verdediging te doen, waardoor de bizarre situatie ontstond waarbij hij zijn slachtoffers ondervroeg. Hij zei onschuldig te zijn. Ook verklaarde hij slachtoffer te zijn van een samenzwering tegen hem en dat iemand anders had geschoten. Hij werd door de jury schuldig bevonden en veroordeeld tot 315 jaar gevangenisstraf zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating. Hij zit zijn straf momenteel uit in een maximaal beveiligde instelling in het noorden van New York.