De geschiedenis van het wereldwijde web

Je hebt het waarschijnlijk al duizenden keren ingetikt, die drie letters die steevast voor elke webadres staan: www. Dat dit een afkorting is voor ‘world wide web’ (wereldwijde web) weet je waarschijnlijk al. Maar weet je ook waarom we dit eigenlijk voor elke website zetten? Waar komt dit ‘wereldwijde web’ eigenlijk vandaan?

In het dagelijks leven gebruikt men de termen ‘internet’ en ‘wereldwijde web’ nog wel eens door elkaar. Beide dingen zijn echter niet hetzelfde. Het wereldwijde web is namelijk ‘slechts’ een gedeelde van het internet. Kort gezegd kan je het zien als een systeem om webpagina’s via links aan adressen te koppelen. Zo kan je door links aan te klikken of in te tikken via je browser websites bezoeken. Het internet is k het netwerk waarop alle computers aangesloten zijn, onder meer via kabel en satelliet. Dit netwerk kan je naast het wereldwijde web nog voor diverse andere zaken gebruiken, bijvoorbeeld om e-mails te versturen of apps als Netflix en Spotify te gebruiken.

Een ‘vaag maar opwindend’ idee

Nu we weten wat het wereldwijde web precies is, rest nog de vraag waar deze uitvinding vandaan komt. Daarvoor moeten we 31 jaar terug in de tijd, naar 1989. In maart dat jaar kwam de Britse softwareontwikkelaar Tim Berners-Lee met het eerste voorstel voor het wereldwijde web. Berners-Lee was op dat moment werkzaam bij het CERN (het Europese instituut voor kernfysica en Genève) en zocht naar een manier waarop wetenschappers makkelijker informatie konden uitwisselen. Zijn oplossing was het wereldwijde web, een soort digitale ruimte waarin alles met elkaar verbonden is. Hij stuurde in maart 1989 een voorstel hiervoor naar zijn baas. Erg onder de indruk was zijn baas niet. Berners-Lee kreeg zijn document namelijk terug met de aantekening ’vaag, maar opwindend’ erop gekrabbeld.

De eerste website ter wereld

Niet uit het veld geslagen door deze lauwe reactie, begon Berners-Lee in de jaren daarop zijn plan uit te voeren. Hij bouwde een systeem voor achter het web en ontwikkelde daarvoor een speciale computertaal, genaamd HTML. In 1990 lanceerde Berners-Lee vervolgens een primitieve browser. Het jaar daarop was hij ver genoeg om de eerste website ter wereld online te zetten: info.cern.ch. Deze website staat tegenwoordig nog steeds online. Op 23 augustus 1991 stelde Berners-Lee het wereldwijde web voor iedereen open, waardoor in theorie elke computerbezitter er gebruik van kon maken.

Opkomst van het wereldwijde web

In het begin werd het wereldwijde web nog weinig gebruikt, maar hier kwam in 1993 verandering in. Dat jaar verscheen namelijk de eerste grafische browser. Dit maakte het gebruik van het wereldwijde web een stuk laagdrempeliger, waardoor steeds meer mensen er gebruik van gingen maken. In deze zelfde periode kwam voor steeds meer mensen het internet binnen handbereik, in Nederland dankzij providers als XS4ALL en NLnet. Hierdoor was het hek pas echt van de dam en schoten er overal ter wereld websites als digitale paddenstoelen uit de grond.

Uitvinder ontevreden

Tegenwoordig is het internet in het grootste deel iets vanzelfsprekends geworden. Met de introductie van de smartphone kreeg men daarnaast ook via de telefoon toegang tot onbeperkt internet, wat deze ontwikkeling nog verder versnelde. De opkomst van het internet zorgde ook voor een ongekende groei van het wereldwijde web. Naar schatting zitten er vandaag de dag maar liefst 4 miljard mensen op het wereldwijde web en zijn er meer dan 1,5 miljard websites. Helemaal gelukkig met het succes van zijn creatie was Berners-Lee overigens niet. Volgens hem bepalen giganten als Google, Facebook, Apple en Amazon namelijk in toenemende mate welke ideeën en gedachten er online worden gedeeld. Hierdoor komt er (naar zijn idee) van een vrije gedachtenuitwisseling steeds minder terecht.