8 april jarig: Sophie van Oranje-Nassau
‘Ja’. Met deze simpele boodschap laat koning Willem II weten dat hij zijn toestemming geeft voor het huwelijk van zijn dochter Sophie met de Saksische prins Carl Alexander. Als groothertogin van Saksen-Weimar-Eisenarch groeide ze uit tot een groot patroon van de wetenschap, cultuur en kunst. Sophie van Oranje-Nassau werd geboren op 8 april 1824.
Sophie van Oranje-Nassau werd geboren op 8 april 1824 als het jongste kind van koning Willem II en diens vrouw Anna Paulowna, de grootvorstin van Rusland. Samen met haar drie broers groeide ze op in paleis Soestdijk, waar ze voornamelijk door haar moeder werd opgevoed. Naar eigen zeggen leerde Sophie hier vooral wat ze niet mocht doen, in plaats van wat wel juist was om te doen. Hierdoor beleefde ze weinig plezier in het leren en liep ze al snel een kleine leerachterstand op.
In 1834 reisde Sophie samen met haar moeder naar het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach, waar ze als tienjarige voor het eerst in contact kwam met de zoon van de groothertog, Karel Alexander. Zeven jaar later ontmoette ze hem opnieuw toen hij naar Nederland kwam in verband met de kroning van Willem II. Niet veel later volgde een brief van de moeder van Carl aan Willem II waarin stond: “Ik wil je namens mijn zoon een simpele vraag stellen en graag een simpel antwoord ontvangen”. Willem II besloot te voldoen aan die laatste eis en stuurde terug ‘ja’. Een jaar later, op 8 oktober 1842, trad Sophie in het paleis Kneuterdijk in het huwelijk met Karel Alexander.
Na de dood van haar schoonvader in 1853 werd Sophie groothertogin van Saksen-Weimar-Eisenbach. Naast de opvoeding van haar vier kinderen richtte ze zich in deze jaren met name op het bevorderen van de wetenschap, kunst en cultuur. Zo stichtte ze verscheidene scholen en werd ze beschermvrouwe van het Deutsche Shakespeare Gesellschaft. Daarnaast trad ze in 1870 en 1871 op als regentes, toen haar man en zoon gedurende de Frans-Duitse oorlog aan het front verbleven.
Vanwege het overlijden van haar broer Willem III in 1890 was Sophie vanaf dat jaar ook eerste in de lijn der troonopvolging na Wilhelmina. Vanaf 1894 ging Sophie na het overlijden van haar eigen zoon Karel August echter zelf ook hard achteruit. Ze overleed uiteindelijk op 23 maart 1897, twee weken voor haar 73e verjaardag.
