Amerikaans Nazisme in aanloop naar de 2e Wereldoorlog

Net als in Europa ontstonden ook in Amerika fascistische en nazistische groeperingen in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog. Verschillende bewegingen gaven vorm aan het nazistische gedachtegoed.

In 1924 werd door de broers Fritz, Peter en Andrew Gissibl de Free Society of Teutonia opgericht. Fritz en Peter waren reeds in Duitsland lid van de NSDAP geweest. De Society was zeer kritisch tegenover het Verdrag van Versailles en het communisme. Tevens was de groep antisemitisch en had deze een naar de SA gemodelleerde afdeling. Maar de groep had voornamelijk een sociale functie: bijeenkomsten liepen dikwijls uit op een drinkgelag. Op zijn hoogtepunt had deze beweging 500 leden.

Friends Of New Germany

In maart 1933 werd de Society opgeheven door een andere Duitse immigrant: Heinz Spanknöbel. Spanknöbel ontleende zijn gezag aan de NSDAP/AO waarin de AO staat voor “Ausland Organisation”. Kort hierna kreeg Spanknöbel van Rudolf Hess de opdracht met een nieuwe organisatie te komen. In mei richtte Spanknöbel de Friends of New Germany op. Dit was feitelijk een fusie tussen de Society en de National Socialist Party die voortkwam uit een eerdere poging een nazi partij te stichten
De Friends hadden hun hoofdkwartier in New York. De organisatie telde tussen de 5.000 en 10.000 leden. Dit waren voornamelijk personen met een Duitse achtergrond. De organisatie had een gewelddadig karakter; zo bestormde zij de redactie van de Duitstalige New Yorker Staats-Zeitung om hun eis voor positieve berichtgeving omtrent de Nazi’s kracht bij te zetten. In oktober 1933 werd Spanknöbel gedwongen Amerika te verlaten nadat hem verweten werd onder valse voorwendselen het land binnen te zijn gekomen. Hij was oorspronkelijk gearriveerd als pastoor van de zevendedagsadventisten. Spanknöbel had zich echter niet geregistreerd als buitenlands agent wat hij wel had moeten doen op basis van zijn activiteiten en dat bracht hem nu in de problemen.

Ontbinding van de Friends

Vervolgens ontstond er binnen de bond een snelle wisseling van leiders waar Fritz Gissibl er een van was. De man die uiteindelijk aan het langste eind zou trekken was Fritz Kuhn. in 1934 hielden de Friends een grote bijeenkomst in Madison Square Garden waar 50.000 belangstellenden op afkwamen. Vanwege het hardhandig optreden deden de Friends meer schade dan goed aan het imago van Nazi-Duitsland. Hess riep in december 1935 dan ook de leden op de Friends te verlaten.

Fritz Kuhn en de German American Bund

In maart 1936 werd vervolgens de German American Bund gesticht als opvolger van de Friends met Kuhn als de leider. Kuhn had in de Eerste Wereldoorlog als luitenant een eenheid van machinegeweren onder zijn hoede gehad. In zijn rol als leider van de Bund toonde hij zich aanvankelijk een goed organisator. In korte tijd werd er een strakke gestructureerde organisatie gesticht, met onder andere een eigen jeugdbeweging en kampen om zich voor te bereiden op de strijd.
Bij het plaatsje Yaphank op Long Island lag een woonkolonie compleet van de German American Bund, compleet met Adolf Hitler Street, Goebels Street en Göring Street. Vlak daarbij was “Camp Siegfried”, een kamp dat diende om de jeugd te indoctrineren en te trainen. Er liep zelfs een speciale trein naartoe vanaf Penn Station. Ook andere rechtse groepen, zoals de Amerikaanse afdeling van de Zwarthemden maakten gebruik van Kamp Siegfried. Bovendien werd er entreegeld gevraagd om gebruikt te mogen maken van het kamp.

Relatie tussen Kuhn en Nazi-Duitsland

Kuhn reisde met een groep naar de Olympische Spelen in Berlijn. Tijdens de spelen had hij een ontmoeting met Hitler en werden er foto’s genomen. Deze verschenen in heel Amerika in de kranten. Door deze foto’s leek het of Kuhn door Hitler persoonlijk was aangesteld. Hitler zei echter later tegen zijn staf dat hij Kuhn nooit meer wou zien. De Nazi-Duitsland Ambassadeur Hans Dieckhoff beschouwde hem als een blok aan het been.

De reden daarvoor was het publieke optreden van Kuhn alsmede zijn hang naar geweld. Kuhn imiteerde de stijl van Hitler bij diens publieke optredens die hij vaak in het Engels met een Duits accent hield. Mede hierdoor kwam hij als een clowneske bruut over. Bovendien werd gedacht dat hij 200.000 gewapende troepen had. Hierdoor was hij een probleem voor de Duitse betrekkingen met Amerika.

Plotselinge einde van de Bund

Op 20 februari 1939 hield de Bund een grote Rally ter gelegenheid van de verjaardag van George Washington, die volgens Kuhn de originele Nazi was. Kuhn stond voor een metershoog portret van Washington en sprak een 22.000 koppig publiek toe. Deze speech was doordrenkt met Antisemitische en Anticommunistische propaganda. De Rally was het hoogtepunt van de Bund en Kuhn, maar vormde tevens het einde. Er werd ontdekt dat Kuhn 15.000 dollar had verduisterd van de inkomsten van de kaartverkoop van de Rally. Kuhn draaide de Sing-Sing gevangenis in. De Bund verdween spoedig zonder haar leider. Kuhn werd vrijwel meteen na de oorlog uitgezet naar Duitsland waar hij in 1951 in München overleed.