Arthur James Balfour herschikte de internationale politiek

Arthur James Balfour was een Britse politicus. Hij was gedurende vijftig jaar een belangrijk figuur in de Engelse politiek. Hij was tussen 1902 en 1905 premier van Groot-Brittannië en van 1916 tot 1919 minister van Buitenlandse Zaken. De Balfour-verklaring van 2 november 1917 leverde hemde meeste bekendheid op. Arthur Balfour werd geboren op 25 juli 1848 te Whittingehame.

Jeugd

Arthur Balfour groeide op in een rijk gezin. Zijn vader was landeigenaar en politicus, terwijl zijn moeder een adellijke afkomst had. Zodoende ging Balfour van 1861 tot 1866 naar het prestigieuze Eton College en vervolgens naar Trinity College in Cambridge. Hij werd gezien als een matige student, vooral vanwege zijn slordige schrijfstijl. Na zijn studie bleek Balfour over meer talent te beschikken dan gedacht toen hij iemand inhuurde om zijn werk uit te schrijven.

De wereld van de politiek in

In 1874 nam hij namens de conservatieve partij  van de regio Hertford zitting in het parlement. Balfour maakte snel naam binnen de politiek. Zo werd hij in 1887 secretaris voor Schotland en een jaar later secretaris-generaal voor Ierland. Premier Lord Salisbury gaf hem dat jaar ook een plek in zijn kabinet als voorzitter voor de organisatie van lokale politiek. Balfour nam daarnaast vanaf 1891 het voorzitterschap van het Lagerhuis op zich.

Balfour als premier

Na het pensioen van Salisbury volgde Balfour hem vanaf juli 1902 op als premier. Zijn regeerperiode kende weinig grote successen. Zijn kabinet viel drie jaar later uiteen wegens discussies over de toekomst van vrije handel. Bovendien was de relatie van Balfour met koning Edward VII slecht. Zijn belangrijkste prestatie als premier was de ‘entente cordiale’, een verdrag waarmee de relaties tussen de Britten en Fransen verbeterden door elkaars koloniale bezittingen te erkennen.

De Balfour-verklaring

Balfour stapte in 1905 op als premier en keerde pas in 1915 terug in de regering toen hij ten tijde van de Eerste Wereldoorlog de leiding over de Britse vloot kreeg. Een jaar later benoemde David Lloyd George hem tot minister van Buitenlandse Zaken. Als zodanig schreef hij de Balfour-verklaring, waarin hij zijn steun uitsprak voor de creatie van een Joodse staat binnen Palestina. De verklaring was een belangrijke stap in de totstandkoming van de staat Israël. Zijn ministerschap eindigde in 1919, waarna Balfour nog enkele mindere belangrijke posities bekleedde, zoals de functie van ‘Lord President of the Council’ waarin hij de koningin informeerde over het functioneren van het kabinet. Arthur Dalfour overleed op 19 maart 1930 te Woking.