Commodus wordt benoemd tot Imperator
Rome 176 – Marcus Aurelius is vastbesloten om de succesvolle traditie van adoptie als troonopvolging te verbreken. De Romeinse keizer wil namelijk zijn natuurlijke zoon Commodus als troonopvolger. Op 27 november neemt Aurelius hier een voorschot op door Commodus de titel Imperator te geven.
Marcus Aurelius Commodus Antoninus Augustus werd in 161 na Christus geboren als de zoon van de Romeinse keizer Marcus Aurelius (121-180) en diens nicht Faustia de Jongere. Twee van zijn broers overleden op jonge leeftijd en hierdoor was Commodus de enige overlevende zoon van Aurelius. Marcus Aurelius was zelfs de eerste Romeinse keizer sinds Vespasianus (9-79) die een zoon had. In deze periode was het normaal om de opvolger van de keizer te bepalen door een zoon te adopteren. Dit pakte gunstig uit bij vijf opeenvolgende keizers, waarvan Aurelius de laatste was. Zij staan bekend als de Vijf Goede Keizers (96-180).
Aurelius was echter vastbesloten om zijn eigen zoon als troonopvolger te benoemen en van het gebruik van adoptie af te stappen. Op 27 november 176 werd Commodus door Aurelius benoemd tot Imperator. Deze titel was oorspronkelijk bedoeld voor veldheren die successen hadden geboekt. Tijdens het Romeinse keizerrijk werd de titel echter doorgaans gegeven aan de keizer of diens familieleden. Een half jaar later gaf Aurelianus aan Commodus de titel Augustus. Dit betekende in feite dat hij gezamenlijk met zijn vader regeerde. Toen Aurelius in 180 overleed, bleef de achttienjarige Commodus als alleenheerser achter.
De regeerperiode van Commodus werd geen succes en wordt vaak genoemd als het begin van het einde van het Romeinse rijk. De keizer zou leiden aan enorme grootheidswaanzin. Zo vocht hij regelmatig verkleed als gladiator in een volle arena. Zijn tegenstanders durfden het natuurlijk niet aan om te winnen van de keizer. In 192 hernoemde Commodus de stad Rome zelfs tot Colonia Lucia Annia Commodiana. De twaalf maanden van het jaar werden vernoemd naar de twaalf namen van de keizer. Op 31 december 192 zou hij uiteindelijk worden vermoord door zijn tegenstanders. Op zijn dood volgde een lange machtsstrijd, welke zorgde voor veel onstabiliteit in het rijk.
