Helmut Schmidt: populaire bondskanselier met Naziverleden

Helmut Schmidt verwierf als Bondskanselier van West-Duitsland faam, onder meer omdat hij toenadering zocht tot het Oostblok en de positie van de Bondsrepubliek Duitsland binnen Europa en in de NAVO versterkte. Maar nu dreigt zijn reputatie schade op te lopen. Volgens Sabine Pamperrien, die een boek schreef over de oud-politicus, was hij namelijk een overtuigd nazi. In haar boek gaat ze onder meer in op Schmidts periode als officier bij de Duitse Wehrmacht en zijn lidmaatschap bij de Hitlerjugend.

Jeugd

Helmut Schmidt werd op 23 december 1918 geboren in Hamburg. Zowel zijn vader als broer waren leraar. Onderwijs stond dan ook hoog in het vaandel binnen de familie. Schmidt genoot een goede opleiding, tijdens welke hij zich de Engelse taal machtig maakte en zijn muzikale kwaliteiten ontwikkelde. Toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam, vertelde zijn ouders hem dat zijn vader de onwettige zoon van een Joodse bankier was. Hoewel hij een Joodse achtergrond had, werd hij volgens de rassenwetten nog net beschouwd als Duitser. Deze onwettigheid zat zijn vader zo dwars, dat Schmidt besloot dit feit pas bekend te maken na de dood van zijn vader in 1981.

Diensttijd

In 1937 ging Schmidt het leger in, waarna hij in acht jaar tijd verschillende rangen doorliep. In 1941 nam hij deel aan de invasie van Rusland, waar hij als luchtmachtofficier diende in zowel Leningrad als Moskou en een IJzeren Kruis verdiende. Ook werd hij officier in de Wehrmacht en nam hij deel aan het Ardennenoffensief als onderdeel van een luchtafweereenheid. In April 1945 werd hij gevangen genomen door de Engelsen, waarna voor hem de oorlog voorbij was. Later zou Schmidt verklaren dat hij pas na de oorlog hoorde van de vernietigingskampen Auschwitz en Dachau en dat hij altijd al een tegenstander van Hitler en zijn politiek was geweest.

Politieke carrière

In 1946 werd Schmidt lid van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands (SPD). Hij werkte zich op van ambtenaar in de gemeente van Hamburg tot lid van de Bundestag. Van 1969 tot 1974 verwierf hij belangrijke functies in de regering van Willy Brandt. Hij werd achtereenvolgens minister van defensie, minister van economie en minister van financiën. Na het terugtreden van Willy Brandt, werd Helmut Schmidt op 16 mei 1974 verkozen tot Bondskanselier van West-Duitsland. Ook in 1976 en 1980 won hij de verkiezingen.

Schmidt vergaarde in deze periode veel populariteit. Zijn toenadering tot landen binnen de Sovjet-Unie en zijn pragmatische en realistische politiek werden geprezen. Daarnaast maakte hij van West-Duitsland een relatief stabiele staat en versterkte hij de relatie tussen Frankrijk en de BRD. In de jaren tachtig kwam er echter een einde aan zijn Bondskanselierschap, toen de onvrede over zijn politiek groeide. Op 1 oktober 1982 trad Helmut Schmidt af als Bondskanselier en werd hij opgevolgd door Helmut Kohl. Schmidt bleef tot zijn pensioen 1987 actief in de politiek als een lid van de Bundestag. Na zijn actieve politieke carrière schreef hij meerdere boeken over de Duitse politiek en internationale machtsverhoudingen. Ook verscheen hij zo nu en dan in de media als ervaringsdeskundige.