Hoe Rolex de wereld veroverde

”Men zegt dat tijd geld is, dus kocht ik een Rolex.” Hoewel deze uitspraak als grapje bedoeld is, zegt het wel veel over Rolex als bedrijf. Want een horloge van Rolex kost geld, véél geld. Een kijkje op luxe horlogemarktplaats Chrono24 leert ons dat de prijs van een Rolex al snel oploopt tot een kleine €10.000,- en dat bedrag vaak zelfs nog voorbij schiet. Toch werden de horloges van Rolex niet altijd als luxeproduct gezien. Er was zelfs een tijd waarin Hans Wilsdorf (1881-1960), oprichter van Rolex, zijn horloges voor de ‘gewone man’ wilde maken. In dit artikel lees je alles over de opkomst van misschien wel het bekendste horlogemerk ter wereld.

Wilsdorf’s jonge jaren

Zelfs als klein jongetje wist Hans Wilsdorf al dat de horlogewereld zijn thuis was. De ouders van Hans hadden een ijzerwarenzaak in Beieren, waar hij van jongs af aan de fijne kneepjes van het vak leerde. Op twaalfjarige leeftijd verloor Hans onverwachts beide ouders. Vanaf dat moment stond hij er alleen voor, al kreeg hij wel een erfenis die in een familiefonds werd gestopt. Wilsdorf besloot in de leer te gaan bij een Zwitserse horloge-importeur. In die tijd werden er vooral veel zakhorloges geproduceerd, maar de jonge horlogemaker zag juist meer toekomst in polshorloges. Dat was een opmerkelijke visie, want polshorloges werden destijds als niet nauwkeurig, niet waterdicht én niet automatisch opwindbaar bestempeld. Uit de geschiedenis van het horloge blijkt bovendien dat een polshorloge voornamelijk als vrouwensieraad werd beschouwd. Toch vertrekt Hans op 24-jarige leeftijd naar Londen om zijn droom te verwezenlijken: een eigen polshorlogemerk oprichten.

Het begin van Rolex

Eenmaal in Londen aangekomen, hoopt Hans met het geld uit het familiefonds zijn eigen horlogemerk te starten. Dat plan wordt echter gedwarsboomd door een stel dieven dat zijn gehele kapitaal steelt. Hans zit niet bij de pakken neer, en besluit samen met een andere ondernemer alsnog zijn merk op te richten. Zo geschiedde het dat in het jaar 1905 de merknaam Rolex geboren werd. In de beginperiode importeerden Wilsdorf en zijn zakenpartner Davis het uurwerk van een Zwitserse collega en voegden zij hier zelf een stijlvol frame aan toe. Nadat de eerste winst behaald was, kocht Hans zijn zakenpartner uit en ging hij alleen verder. Wilsdorf kreeg, zeker in de beginperiode, te maken met een hoop kritiek op zijn polshorloges. Eén van de belangrijkste punten van kritiek was het ontbreken van een nauwkeurige tijdweergave. Hans was erg geïnteresseerd in de productontwikkeling van zijn horloges en wilde er alles aan doen om die kritiek te ontkrachten. In 1910 schreef Wilsdorf geschiedenis, door als eerste maker van polshorloges een certificaat te behalen waarmee de accuraatheid van zijn horloges werd bewezen. Wanneer in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, stijgt de accijns op luxeproducten. Omdat Wilsdorf zich tot dan toe op de ‘gewone man’ richtte, zorgt dat voor grote problemen. Hij besluit naar het Zwitserse Genève te verhuizen, waar hij zijn onderneming ‘Rolex Watch Company’ voorgoed zou vestigen.

Innovatie

Wilsdorf was altijd op zoek naar mogelijkheden om zijn horloges nog beter te maken. Zo ontwikkelt hij in de jaren twintig de bekende Oyster kast, de eerste massaproduceerbare horlogekast die, zoals de naam al suggereert, zo gesloten is als een oester. In 1926 verneemt Wilsdorf via de pers dat een Londense typiste als eerste vrouw het Engelse kanaal over wil zwemmen. Hij overtuigt haar het nog maar net geïntroduceerde Oyster horloge tijdens haar zwemtocht te dragen en krijgt zo veel publiciteit. Naast zijn oog voor innovatie, had Wilsdorf dus ook een bijzonder talent voor het bedenken van fenomenale PR-stunts. Later zou hij dit nog een paar keer bewijzen. In de jaren dertig breekt een wereldwijde crisis uit. Wilsdorf beseft dat deze crisisjaren maar weinig invloed hebben op de rijke elite. Het is om die reden dat hij besluit zich voortaan op het hogere segment te concentreren. Wel introduceert hij het goedkopere Tudor, een merk van betaalbare horloges dat tegelijkertijd staat voor buitengewone kwaliteit en precisie. Met name de Amerikaanse en Franse marine hebben veelvuldig gebruik gemaakt van dit merk. Rolex blijft ondertussen streven naar perfectie. Keer op keer zijn er kleine innovaties waarmee het merk bewijst de beste te zijn. Na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde Rolex bijvoorbeeld de Submariner, het eerste horloge ooit dat een waterdichtheid tot 100 meter garandeerde. Om de verkoop te stimuleren, bedacht Hans opnieuw een bijzondere PR-stunt. Ditmaal bond hij een speciaal voor de stunt ontworpen horloge vast aan een onderzeeër en stuurde deze naar de bodem van de oceaan, een diepte van zo’n 10.335 voet. Het horloge bleek onverwoestbaar en Rolex stond opnieuw in het middelpunt van de aandacht.

Continuïteit

In 1945 richtte Wilsdorf een stichting op voor het geval dat hij zou komen te overlijden. Deze stichting zou verantwoordelijkheid krijgen over zaken rondom het bestuur en het eigendom van Rolex. Wilsdorf wilde onder andere dat Rolex nooit naar de beurs zou worden gebracht en dat het bedrijf niet zou fuseren met andere horlogemakers. Rolex heeft vandaag de dag veel nauwe samenwerkingsverbanden met andere horlogemakers, maar opereert wel volledig onafhankelijk. Het bedrijf blijft, in navolging van Wilsdorf, een innovatieve onderneming die gericht is op het hogere segment.