Kolonisatie van Nieuw-Zeeland
Het hele gebouw schudde. Ik was bang dat het zou instorten
Aldus Daniel Yeoh, een inwoner van de stad Christchurch. Vandaag werd de op één na grootste stad van Nieuw-Zeeland opgeschrikt door twee krachtige aardbevingen. In tegenstelling tot de beving van tien maanden geleden, toen er 181 mensen om het leven kwamen, lijkt de schade nu echter mee te vallen. Christchurch is de oudste stad van Nieuw-Zeeland en staat ook wel bekend als ‘de meest Engelse stad buiten Engeland’.
Christchurch is gelegen aan de oostkust van het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland. Aanvankelijk werd de locatie vooral gebruikt voor tijdelijke huisvesting door groepen walvisvaarders in het jachtseizoen. De eerste permanente inwoners kwamen pas rond 1850 toen de Canterbury Association, een Engelse organisatie met de doelstelling de kolonisatie van Nieuw-Zeeland, met vier schepen naar de regio voer. De nieuwe stad kreeg de naam Christchurch, vermoedelijk een verwijzing naar Christ Church College in Oxford.
De kolonisten van Christchurch gingen snel te werk. Al vrijwel direct begon men met de aanleg van wegen en spoorwegen naar de andere kolonies in Nieuw-Zeeland, waaronder Sumner en Ferrymead. Op 31 juli 1856 kreeg Christchurch per koninklijk besluit van de Engelse koningin Victoria stadsrechten toegewezen. Het is daarmee de oudste officiële stad van Nieuw-Zeeland. Vanwege de grote invloed die de Engelse kolonisten op de architectuur van de stad hebben gehad staat Christchurch inmiddels ook wel bekend als ‘de meest Engelse stad buiten Engeland’.
