Slag bij Hattin

Tiberias 1187- Saladin en zijn mannen steken het struikgewas rondom het kamp in brand. De kruisvaarders zijn omsingeld en proberen een uitbraak te forceren. Uitgedroogd door de rook en met een gebrek aan water zitten ze als ratten in de val. Slechts 3000 kruisvaarders kunnen ontkomen.

Met 200.000 man had Saladin de stad Tiberias ingenomen en de kruisvaarders werden vernietigend verslagen. De slag vond plaats op 4 juli 1187 vlakbij het meer van Tiberias. De naam Hattin refereert aan de twee heuvels, de Horens van Hattin, waar de veldslag plaatsvond. Het was één van de redenen van de val van het Koninkrijk Jeruzalem, een Kruisvaardersstaat die het gebied van het huidige Jeruzalem, een klein gedeelte van de Jordaan en het zuidelijk deel van Libanon met Beiroet besloeg.

Op 15 juli 1099 was Jeruzalem na een lange belegering veroverd door de Kruisvaarders. Het koninkrijk bestond van 1099 tot 1291 in Palestina. Maar in de 12e eeuw veranderde de situatie weer. In 1144 hadden de Seltsjoekse Turken de kruisvaardersstaat Edessa veroverd. In opdracht van paus Eugenius III werd opgeroepen tot de Tweede Kruistocht, die duurde van 1147 tot 1192. In 1169 wist Nur ad-Din, de Turkse heerser over Aleppo, de macht in Egypte over te nemen. Hij stelde de Koerdische generaal Saladin aan als gouverneur. Voorheen hadden omringende islamitische staten de Kruisvaardersstaten geaccepteerd, vrede met hen gesloten en zelfs handel met ze gedreven. Maar daar was met de komst van Nur ad-Din verandering in gekomen. Vanaf dat moment vreesden de christelijke rijken voor hun posities.

In 1174 werd Saladin sultan van Egypte. Hij confronteerde de christenen met een verenigd Syrisch-Egyptisch rijk dat hen uiteindelijk zou verslaan. Het leger van Saladin had op 1 juli de stad Tiberius ingenomen om een tegenaanval van de kruisvaarders te provoceren. Een leger van de Kruisvaarders, dat bestond uit 12.000 soldaten en 1200 ridders, trok door de heuvels van Galilea om de stad te ‘bevrijden’. Het was warm en droog en het gebrek aan water zorgde ervoor dat het leger zich langzaam kon voortbewegen.

Toen ze eindelijk bij het meer aankwamen bleek Saladin de doorgang naar het water geblokkeerd te hebben. De kruisvaarders besloten hun kamp voor de nacht op te slaan. Maar Saladin en zijn mannen staken het struikgewas rondom het kamp in brand. De kruisvaarders waren omsingeld en probeerden een uitbraak te forceren. Uitgedroogd door de rook en met een gebrek aan water zaten ze als ratten in de val. Slechts 3000 kruisvaarders konden ontkomen. Saladin trok ten strijde tegen de christelijke heersers, veroverde in 1187 Jeruzalem en had binnen drie maanden het hele gebied in handen. De verovering in 1187 van Jeruzalem door Saladin, inmiddels Sultan van Egypte en Syrië, was voor de paus aanleiding voor een oproep aan alle katholieke vorsten om op kruistocht te gaan: het startschot voor de derde kruistocht.