Wim Sonneveld en de Amsterdamse grachten

In Amsterdam zal een brug vlakbij het DeLaMar theater vernoemd worden naar de cabaretier Wim Sonneveld. Sonneveld vormde samen met Wim Kan en Toon Hermans ‘de grote drie’ van de Nederlandse cabaret en heeft zeer veel betekend voor het Nederlands theater.

Sonneveld (1917-1974) werd geboren in Utrecht, waar hij reeds in 1922 zijn moeder verloor. Vanaf 1932 hield hij zich bezig met zang en sloot zich aan bij de zangvereniging Keep Smiling Singers. In 1936 verhuisde hij naar het centrum van Amsterdam en woonde daar jaren op de Prinsengracht. Na een zeer succesvolle carrière stierf hij op 56-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartaanval.

Sonnevelds theatertours

In 1943 richtte Sonneveld zijn eigen theatergezelschap op, ‘Cabaret Wim Sonneveld’, dat tot 1959 bleef bestaan. In 1964 ging zijn eerste solovoorstelling in première: ‘Een avond met Wim Sonneveld’. Aan deze voorstelling schreven onder andere Annie M.G. Schmidt en Simon Carmiggelt mee. Ook voor zijn latere voorstellingen schreven zij enkele bijdragen. Op zijn beurt speelde Sonneveld een klein rolletje in de door Schmidt geschreven televisieserie Ja Zuster, Nee Zuster. Twee voorstellingen in samenwerking met cabaretiers als Ina van Faassen en Willem Nijholt volgden. De voorstelling met Ina van Faassen bevatte één van Sonnevelds bekendste liedjes: ‘Het Dorp’.

Sonneveld had een zeer veelzijdige carrière: hij was zanger, cabaretier, hij werkte voor radio en televisie, speelde in twee musicals en trad onder andere op in Parijs en Londen.

Wim Sonneveldprijs

Sinds 1988 wordt jaarlijks de Wim Sonneveldprijs uitgereikt. Deze prijs wordt gegeven aan het beste kleinkunsttalent van het Amsterdamse Kleinkunstfestival. Winnaars van deze prijs zijn onder andere Niels van der Laan & Jeroen Woe (2005) en Claudia de Breij (1998).

Amsterdamse Grachten

Eén van Sonnevelds meest bekende liedjes is zijn uitvoering van het nummer ‘Aan de Amsterdamse Grachten’, geschreven door Pieter Goemans. De Amsterdamse brug die naar Sonneveld vernoemd wordt is ‘brug 175’. De Amsterdammer Daan Bartels lobbyde voor de vernoeming van brug 40, omdat dat de brug is die staat afgebeeld op de platenhoes van ‘Aan de Amsterdamse Grachten’. De gemeente was het niet met Bartels eens en schonk de eer aan brug 175 op de Marnixstraat.