Mary Anderson en haar uitvinding, de ruitenwissers

Zij was eerst: drie uitvindingen waar vrouwen nooit de eer voor hebben gekregen

Veel uitvindingen hebben het leven van nu een stuk comfortabeler gemaakt ten opzichte van vroeger. Vrouwen hebben hier een groter aandeel in gehad dan je misschien zou denken. Op het gebied van technologie en wetenschap hebben vrouwen voor verschillende doorbraken gezorgd, maar je hoort hier vaak weinig over. Hoe dit komt? Geregeld gingen mannen er met de eer vandoor.

Marion Donovan en wegwerpluiers

Gefrustreerd over natte luiers en het eindeloze verschonen van kleren en beddengoed, bedacht de Amerikaanse Marion Donovan in de jaren 40 de manier om het lekken van de luier tegen te gaan.

Ze knipte een douchegordijn in stukken en de eerste waterdichte luier was geboren. Al snel verbeterde ze haar idee en ontwierp een luier gemaakt van parachutestof, die ze vanwege de naam ‘Boater’ gaf. De luierhoes liet de huid ademen en voorkwam daardoor luieruitslag.

Donovan benaderde alle grote luierproducenten, maar niemand was geïnteresseerd in haar idee. De fabrikanten geloofden niet dat huisvrouwen dat nodig hadden. Echter zag Donovan wel de potentie van haar uitvinding en begon zelf met het produceren van de Boater.

Haar doorzettingsvermogen werd beloond. In 1951 kreeg ze patent op haar uitvinding en verkocht ze haar bedrijf voor 1 miljoen dollar aan Keko Corps. Tegen die tijd werkte Donovan al aan een nieuw idee: de wegwerpluier gemaakt van absorberend papier.

Ook deze uitvinding werd compleet genegeerd door de fabrikanten. Het patent verliep en meer dan tien jaar later begon Pampers met de massaproductie. Donovan kreeg nooit de eer voor haar meest invloedrijke uitvinding, maar haar idee vormde wel de basis voor de moderne luier die we vandaag de dag kennen.

De stijltang van Ada Harris

De stijltang wordt vaak gezien als een recente uitvinding, maar dat klopt niet. Het eerste idee voor dit haarproduct is namelijk al meer dan 125 jaar oud. De Fransman Marcel Gretea krijgt meestal de eer voor deze uitvinding, maar hij is de uitvinder van de krultang. De echte bedenker van de stijltang was Ada Harris.

Als lerares en vrouw van kleur in Indianapolis had Harris de droom om haar eigen haar te kunnen stijlen. Ze bedacht dat veel andere vrouwen van kleur ook dat verlangen hadden.

Daarom ontwierp ze een ingenieus model met twee verwarmde platen die met een scharnier aan elkaar zaten. In 1893 vroeg ze een patent aan voor haar uitvinding. Met dit ontwerp, dat de basis vormt voor alle moderne stijltangen, hoopte ze de haarindustrie voorgoed te veranderen.

Op de California Midwinter International Exposition presenteerde Harris trots haar uitvinding, in de hoop investeerders of kopers te vinden. Helaas bleven de grote deals uit en wist ze niemand te overtuigen van haar revolutionaire product. Hierdoor verdiende Harris, ondanks haar briljante idee, geen cent aan haar uitvinding.

Harris is dus nooit succesvol geworden in de haarbusiness. Haar uitvinding, dat tegenwoordig door miljoenen vrouwen ter wereld gebruikt wordt, is nog steeds moeilijk naar haar te herleiden. Of dat nu komt doordat ze een vrouw van kleur was en dat mensen daarom niks in haar idee zagen, is onbekend. De credits gingen, zoals vaker in de geschiedenis, uiteindelijk naar een man.

Ruitenwissers bedacht door Mary Anderson

In 1903 bezocht de Amerikaanse Mary Anderson New York. Het sneeuwde hard en ze zag hoe de bestuurder van de trolleybus steeds uit zijn raam moest leunen om de voorruit schoon te vegen. Levensgevaarlijk, natuurlijk.

Dit kan anders, bedacht ze. Anderson verzon een prototype: een mes dat aan de binnenkant van de bus verbonden was met een hendel, waarmee de chauffeur het mes heen en weer over de voorruit kon bewegen. Zo bleef de ruit schoon, zonder dat de bestuurder met zijn handen de sneeuw weg hoefde te vegen.

Ze kreeg patent op haar uitvinding en begon het te verkopen aan autofabrikanten. Helaas was er geen interesse, omdat de autofabrikanten het nut er niet van inzagen. Sterker nog, ze dachten dat het de bestuurder alleen maar zou afleiden.

Andersons patent verviel in 1920 voordat ze ook maar één ruitenwisser kon verkopen. In hetzelfde jaar werd het bedrijf Trico opgericht, dat ruitenwissers produceerde. Deze wissers werden ook nog met de hand bediend.

Een jaar later was het de Amerikaanse uitvinder William Folberth die een vacuüm aangedreven ruitenwisser presenteerde. Trico zag hier wel waarde in en kocht Folberths bedrijf voor een miljoen dollar.

Dit was de basis voor de ruitenwissers die we tegenwoordig kennen. Hoewel Anderson dus al meer dan honderd jaar geleden met het idee kwam, heeft ze dus nooit de eer ervoor gekregen die ze verdient. Dat de autobedrijven niks zagen in haar uitvinding en een paar jaar later wel in hetzelfde idee, maar dan door een man gepresenteerd, blijft een bijzonder fenomeen.