Messalina Valeria (13 – 48 n. chr.)
Messalina Valeria werd op jeugdige leeftijd de derde echtgenote van de latere keizer Claudius. Ze baarde hem twee kinderen, maar ging de historie in als de meest gehate vrouw ooit.
De Romeinse geschiedschrijvers moeten niets van haar hebben. Dio Cassius schildert de gruwelijkste details van haar willekeur, die ze volop kon botvieren toen ze de vrije hand kreeg van Claudius om de regeermacht uit te oefenen. Hij memoreert haar vele verhoudingen. Ook Plinius Minor, Juvenalis, Suetonius en Tacitus melden dat ze er tijdens haar huwelijk met de dertig jaar oudere Claudius talrijke minnaars op nahoudt. Haar wreedheid, losbandigheid en hebzucht leiden tot de ondergang van al die minnaars, die aan de kant worden geschoven of eenvoudigweg worden omgebracht. Ze bewerkstelligt de verbanning van de schrijver en filosoof Seneca naar Corsica, dit ondanks diens vleiende geschriften aan haar adres.
Haar losbandige leefwijze blijft niet binnen de paleismuren: ze schroomt volgens de historici niet zichzelf in bordelen te prostitueren. Claudius blijft doof voor haar critici tot zijn raadsheer Narcissus hem in Ostia wat komt vertellen. Messalina zou zich in Rome op feestelijke wijze in de echt te hebben laten verbinden met de mooie jonge patriciër Silius. Op bevel van de keizer wordt ze neergestoken door Evodus, volgens Dio Cassius door Claudius zelf. In de negentiende eeuw wordt ze onderwerp van literaire werken van betekenis. Ze staat dan symbool voor passie en wreedheid, liefdes- en doodsverlangen, seksuele oververzadiging en onverzadigbaarheid, seksueel verlangen en seksuele afkeer, overheersing en onderwerping. Over vrouwenhaat gesproken …
Messalina staat op dinsdag 30 januari in de 'Vrouwen in de geschiedenis scheurkalender 2024' van Uitgeverij Omniboek.
Neem nu een abonnement op Geschiedenis Magazine, dan krijg je deze kalender bij je abonnement cadeau!
