Stichting van Antinoöpolis
Antinoöpolis 130 – Op 19-jarige leeftijd verdrinkt Antinoüs in de Nijl. Zeven jaar lang is hij de geliefde geweest van keizer Hadrianus. De keizer is niet te troosten en verklaart Antinoüs goddelijk. Op de plaats waar hij verdrinkt, laat Hadrianus op 30 oktober een stad bouwen: Antinoöpolis.
Antinoüs was een Griekse jongen van enorme schoonheid. Al snel werd deze schoonheid opgemerkt door de Romeinse keizer Hadrianus, die de jongen opnam in zijn gevolg. Het wordt aangenomen dat de relatie tussen Hadrianus en Antinoüs van seksuele aard is geweest, wat niet ongewoon was in die tijd. Hadrianus was een fervent reiziger. Tijdens zijn regering is hij in bijna elke Romeinse provincie op bezoek geweest en Antinoüs vergezelde hem op veel van deze reizen.
In 130 verdronk Antinoüs op één van Hadrianus’ reizen in de Nijl. Het schijnt dat Hadrianus huilde als een vrouw toen hij hoorde dat zijn lieveling verdronken was. De rouw van de keizer kende geen grenzen en Antinoüs werd daarop door Hadrianus goddelijk verklaard, wat een ongekende eer was voor iemand die niet uit een keizerlijke familie kwam. Verder vernoemde Hadrianus een sterrenbeeld naar hem, liet tempels bouwen in zijn naam en liet munten slaan met zijn afbeelding. Door deze verafgoding en de restanten die daarvan zijn overgebleven, is Antinoüs één van de meest bekende gezichten uit de Oudheid geworden.
Op 30 oktober 130 liet Hadrianus een stad bouwen ter ere van Antinoüs. Niet ver van de plek waar de Griekse schoonheid verdronken was stichtte hij Antinoöpolis. Deze stad werd het officiële centrum voor de cultus rond Antinoüs.
