Muzikale presidenten

I..., I’m so in love with you

Aldus een zingende Obama in New York. In Al Green’s aanwezigheid zet Obama de eerste regel van Lets stay together in. Amerikaanse presidenten geven leiding aan het leger, ondertekenen wetten, treden op als vertegenwoordiger, geven leiding aan de regering, en soms kunnen ze ook nog zingen en musiceren.

Hij trad toe als president toen Franklin Roosevelt overleed in 1945. Harry Truman (1945-1954) kon een piano niet voorbijlopen, zonder hem even te bespelen. “Mijn keuze was om ofwel een pianospeler in een hoerenhuis te worden, ofwel een politicus. En om eerlijk te zijn, er is nauwelijks een verschil”, zei de muzikale Truman. Tijdens de belangrijke Potsdam Conferentie van 1945 om het einde van de Tweede Wereldoorlog te bespreken, speelde Truman een deuntje piano voor zijn collega’s Jozef Stalin en Winston Churchill.Tijdens momenten van rust, speelde Truman af en toe op zijn piano in het Witte Huis.

President Richard Nixon (1969-1974) zei tijdens zijn politieke campagne nog: “de republikeinen willen niet nog een pianospeler in het Witte Huis”, refererend aan Harry Truman. Toch staat Nixon ook bekend om zijn piano spel. Zo begeleidde hij zanger Pearl Bailey eens tijdens een optreden in het Witte Huis. President Woodrow Wilson (1912-1921) zei, bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, “muziek is nu onze belangrijkste nationale behoefte”. Hij was lid van de Virginia Glee Club als een succesvol violist.

Bill Clinton (1993-2001) was een getalenteerd saxofoon speler. Zijn beroemde optreden in de Arsenio Hall hielp hem bij zijn nominatie als presidentskandidaat voor de Democraten in 1992. Het lijstje muzikale presidenten van Amerika gaat nog door: Thomas Jefferson (cello en saxofoon), John Quincy Adams (fluit), Chester Alan Arthur (banjo), Franklin Roosevelt (zang). Obama staat er niet alleen voor.

Zie ook: Obama zingt en Richard Nixon op piano.