14 februari Jarig: Piet Paaltjens
Hij had het moeilijk met het leven en uitte dat in zijn gedichten en verhalen. Na zijn zorgeloze studentenleven werd hij getroffen door sombere gevoelens. Zijn bundels werden uitermate succesvol. Piet Paaltjens werd op 14 februari 1835 geboren in Leeuwarden.
Hij was de zoon van een apotheker en wijnhandelaar. Piet Paaltjens was zijn latere pseudoniem, oorspronkelijk heette hij François Haverschmidt. Hij ging theologie studeren in Leiden, waar hij een kamer huurde. Onder hem woonde een doodbidder, een persoon die een laatste gebed uitspreekt voor een overledene. Deze persoon maakte diepe indruk op hem. Zo schreef hij later dit gedicht: ‘Als ik een bidder zie loopen, Dan slaat mij ‘t hart zoo blij, Dan denk ik, hoe hij weldra, Uit bidden zal gaan voor mij.’
In 1859 werd Haverschmidt predikant in Foudgum en Raard. Later werd hij aangesteld in Den Helder, waar hij in 1863 trouwde met Jacoba Johanna Maria Osti. In 1864 werd hij predikant in Schiedam, de stad waar hij de rest van zijn leven doorbracht. Onderwijl schreef Haverschmidt dichtbundels en boeken. Zijn bekendste bundel was Snikken en grimlachjes uit 1867. Het geeft op een wrang-ironische manier een beeld van zijn eigen leven als student. Het verhaal kenmerkt zich door een cynische romantiek. Als pseudoniem nam hij de naam Piet Paaltjens.
Haverschmidt was vaak melancholiek en kreeg op latere leeftijd last van depressies. Zo schreef hij dit gedicht over een trein: ‘Wat kon zaaliger voor mij zijn, Dan, onder helsch geratel en gestamp, Met u verplet te worden door één trein?’. Het plotselinge overlijden van zijn vrouw in 1891 deed hem zeer veel verdriet. Drie jaar later pleegde hij op 19 januari 1894 zelfmoord.
