Nazi-kopstuk Alfred Rosenberg

Er zijn dagboekfragmenten van nazi-kopstuk Alfred Rosenberg gevonden bij een academicus genaamd Herbert Richardson in de staat New York. De stukken dateren uit de periode 1936-1944. Rosenberg staat te boek als een van de eerste nazi’s die zich opwierp als de partijfilosoof van het nationaalsocialisme.

Alfred Rosenberg werd geboren op 12 januari 1883 in Reval in Estland, het tegenwoordige Tallin. Tijdens zijn architectuurstudie in Moskou was Rosenberg getuige van de Russische revoluties in 1917, waardoor hij een afkeer ontwikkelde van de bolsjewistische idealen.

Afkeer van Bolsjewieken

Na het uitbreken van de Russische Burgeroorlog in oktober 1917 vertrok Rosenberg naar Reval om anticommunistische propaganda-acties op te zetten. Met het oprukken van de Bolsjewieken naar Reval vluchtte Rosenberg in 1919 naar München, waar hij in contact kwam met het ‘Thule Gesellschaft’, een antisemitische en extreem rechtse organisatie die later de inspiratiebron zou vormen voor het nationaalsocialisme in nazi-Duitsland. Zijn afkeer van de Bolsjewieken ging gepaard met een sterke haat tegen joden, die hij met het Rode Leger in verband bracht.

Rosenberg en Hitler

In 1923 werd Rosenberg hoofdredacteur van de Volkische Beobachter, de partijkrant van de NSDAP. Een jaar later nam Rosenberg deel aan Hitlers ‘putsch’. De staatsgreep mislukte, waardoor Hitler werd gearresteerd en Rosenberg als zijn opvolger aanwees. Tijdens Hitlers gevangenschap in 1924 bezocht Rosenberg hem regelmatig en hielp hij Hitler bij het schrijven van Mein Kampf. In 1930 publiceerde Rosenberg zijn eigen werk Der Mythus des 20. Jahrhunderts, waarin hij de rassentheorie en het idee van ‘Lebensraum’ vastlegde. Zijn werk maakte diepe indruk op Hitler en zou als belangrijke inspiratiebron gelden voor het nationaalsocialisme in Nazi-Duitsland.

Rijksminister Rosenberg

Naarmate Hitler in populariteit steeg en de NSDAP groter werd moest Rosenberg aan macht en invloed inboeten. Rosenberg bleef echter prominent lid van kunst- en cultuurorganisaties die de Duitse kunstwereld voor staatsdoeleinden inzetten en deze streng controleerden op elementen van ‘Entartete’ (niet-Arische) kunst. In 1941 werd Rosenberg benoemd tot ‘rijksminister voor de bezette Oost-Europese gebieden’. In deze periode kreeg Rosenberg tevens de leiding over de ‘Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg’, een organisatie die zich bezig hield met de georganiseerde roof van joodse bezittingen in de bezette gebieden in het oosten. Omdat Rosenberg als rijksminister weinig serieus werd genomen door de partijleden onder hem, nam Rosenberg in 1944 ontslag.

Proces van Neurenberg

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945 werden de Processen van Neurenberg gehouden. Aangeklaagd door Robert Kempner werd Rosenberg in 1946 ter dood veroordeeld. De dagboeken van Rosenberg die hij tijdens de oorlog had bijgehouden, werden tijdens het proces als bewijsmateriaal gebruikt. Kempner werd er na het proces van verdacht de dagboeken te hebben verduisterd. Een medewerker van Kempner heeft de dagboekfragmenten mogelijk doorgegeven aan de academicus Herbert Richardson. Richardson laat hierover echter geen woord los. Meer details over de teruggevonden dagboekpagina’s worden volgens de Amerikaanse overheid deze week bekend gemaakt. Volgens het Holocaust-museum geven de fragmenten uit het dagboek van Rosenberg in elk geval nieuw inzicht in de geschiedenis van Nazi-Duitsland.