Vredesactiviste Sienie Strikwerda (1921-2013)
‘Het gaat erom dat wij – gelovig of niet gelovig – in alle redelijkheid met elkaar moeten blijven praten’, luidde het credo van Sienie Strikwerda, feminist en vredesactiviste in hart en nieren. Zondag 23 juni is Strikwerda overleden. Zij was voornamelijk bekend door haar leiderschap binnen het Komitee Kruisraketten Nee, waarin ze diverse actiegroepen en politieke partijen tijdens de jaren ‘80 achter één spandoek kreeg.
Sienie Strikwerda werd geboren op 7 november 1921. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Strikwerda als verpleegkundige. In deze periode raakte ze ongehuwd zwanger, wat in die tijd de nodigde problemen met zich mee bracht. Vanaf dat moment ontwikkelde Strikwerda naar eigen zeggen haar feministisch bewustzijn, omdat ze zich afhankelijk en vernederd voelde.
Emancipatie Sienie Strikwerda
Na haar tijd als verpleegkundige werd Strikwerda catecheet van de Nederlandse Hervormde Kerk en gaf ze godsdienstles op middelbare scholen. Ook werd ze actief binnen de Nederlandse Christen Vrouwenbond (NCVB), een organisatie waarbinnen Strikwerda thema’s als vrije abortus, geboorteregeling en homoseksualiteit ter sprake bracht. Van 1971 tot 1976 was Strikwerda voorzitter van de NCVB. In 1974 werd ze bovendien vicevoorzitter van de ‘Nationale Adviescommissie Emancipatie’.
Leiderschap Komitee Kruisraketten Nee
Eind jaren ’70 kwam de NAVO tot het besluit om kruisraketten in West-Europese landen te plaatsen, waaronder Nederland. Dit moest een antwoord geven op de stationering van raketten in de Sovjet-Unie. In Nederland waren er diverse vredesorganisaties, actiegroepen en politieke partijen die zich fel tegen de plaatsing van de kruisraketten keerde. Om de verschillende groeperingen achter één spandoek te krijgen werd Strikwerda in 1983 door de vrouwenbeweging voorgedragen als leider van het Komitee Kruisraketten Nee. Volgens Mient Jan Faber, die samen met Strikwerda in het bestuur van het Komitee zat, was Strikwerda geknipt voor haar leidinggevende rol. Ze leidde met tact, vriendelijkheid en rust.
Demonstratie tegen kruisraketten
Op 29 oktober 1983 organiseerde het comité een grootschalige demonstratie in Den Haag, waarbij 550.000 demonstranten protesteerde tegen de plaatsing van 48 kruisraketten in Woensdrecht. Twee jaar later volgde een petitie met 3,7 miljoen handtekeningen van het comité aan premier Lubbers. Kort daarna besloot het kabinet-Lubbers alsnog tot de plaatsing van de kruisraketten. Dit werd uiteindelijk overbodig doordat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie een wapenbeheersingsverdrag over het verbod op atoomwapens hadden bereikt. De vredesbeweging stierf kort daarna een snelle dood.
Voorzitter van de Landelijke Adviesgroep Ouderenbeleid
In haar zestigerjaren legde Strikwerda de meeste van haar publieke functies neer en zette ze zich in binnen verschillende advies- en werkgroepen gericht op ouderenbeleid. Zo werd ze bijvoorbeeld voorzitter van de Landelijke Adviesgroep Ouderenbeleid van de PvdA. De laatste jaren van haar leven bracht ze door in een verzorgingstehuis in Amsterdam. Ze stierf afgelopen zondag op 91-jarige leeftijd.
Bronnen
- De Volkskrant, ‘Strikwerda verenigde Nederland in Komitee Kruisraketten Nee’, Jaap Stam, 26-6-2013.
- Geschiedenis24.nl, 'Sienie “Kruisraketten Nee” Strikwerda (...)'.
- Protestant.nu, ‘Nederlandse Christen Vrouwen Bond’.
- Opzij.nl, ‘Wereldverbeteraars van toen’.
Afbeelding
- Wikimedia Commons, ‘Volkspetitionnement tegen de kruisraketten’.
Leestip
€ 47.90