Rudyard Kipling: de bedenker van The Jungle Book een racist?

Op 14 april 2016 ging de film The Jungle Book in première. Al in 1967 werd een Disneyversie uitgebracht.Deze films zijn gebaseerd op een verzameling verhalen van Nobel Prijs winnaar Rudyard Kipling, die zijn verschenen in zijn Jungle boeken in 1894 en 1895. Kipling raakte als dichter en schrijver in zijn werk erg geïnspireerd door zijn omgeving en tijdsgeest.

Jeugd

Kipling werd geboren in Bombay India op 30 december 1865, waar zijn Britse ouders leefde. Op dat moment was India onderdeel van het Britse Rijk. Kipling voelde zich thuis in India. Toen hij zes was stuurde zijn moeder hem echter naar een pleeggezin in Engeland zodat hij een goede opleiding kon volgen. Kipling was hier niet gelukkig en zocht zijn troost in schrijven.

India

Hij keerde uiteindelijk weer terug naar India. Zijn ervaringen in de Indiase stad Simla, wat in de bergen lag, waren een grote inspiratiebron voor zijn eerste publicatie van korte verhalen in 1888; Plain Tales from the Hills. Zijn verdere leefomgevingen in zowel Engeland, de Verenigde Staten als India zijn een grote inspiratiebron geweest voor zijn werk.

Kolonisatie

Het werk van Kipling werd vaak gebruikt om het kolonialisme te verantwoorden. Kipling geloofde heilig in het imperialisme en kolonialisme en prees dit dan ook aan in zijn werken. In zijn gedicht The White Man’s Burden, wat in 1899 gepubliceerd werd, schreef hij bijvoorbeeld dat het blanke ras moest heersen over volkeren van andere ‘ondergeschikte’ rassen, om zo te zorgen dat zij zich cultureel zouden ontwikkelen. “Take up the White Man’s burden, send forth the best ye breed.”(…) “Your new-caught, sullen peoples, half-devil and half-child.”

Afname populariteit

Zodra het kolonialisme en cultureel imperialisme (en daarmee samenhangend de overheersing over inheemse volkeren) niet langer meer als natuurlijk werd gezien, nam de populariteit van Kipling ook af. Hij was echter  niet onder iedereen populair. Zo blijkt uit de verschillende parodieën die ontstonden op zijn The White Man’s Burden, bijvoorbeeld  The Black Man’s Burden en The Brown Man’s Burden. In dit laatste gedicht stond: “With shells and dumdum bullets. A hundred times made plain. The Brown man’s loss must even imply white man’s gain.” Vandaag de dag staat hij bekend als een uitzonderlijke auteur, maar ook is hij bekend door zijn (voor hedendaagse begrippen) racistische denkkader.

The Jungle Books

“After blocking out the main idea in my head, the pen took charge, and I watched it begin to write stories about Mowgli and animals, which later grew into the two Jungle Books”, aldus Kipling over zijn Jungle Books. Kipling heeft altijd een grote liefde voor dieren gehad. Daarnaast speelt het verhaal zich af in het Indiase Jungle. Hij maakt gebruik van dieren met menselijke eigenschappen, die op deze manier een morele les kunnen overbrengen. De boeken zijn vooral geschreven voor kinderen.

The Jungle Books ook racistisch?

Uit het artikel ’10 disturbing facts about Jungle Book author Rudyard Kipling and his racist views’, wordt duidelijk dat Kipling’s The Jungle Books als even racistisch gezien kan worden als veel ander werk van Kipling. Volgens dit artikel belichaamt Mowgli de Britten en de dieren de inheemse mensen in India. “Mowgli can control the jungle animals just by staring them down”. Ook het verhaal wat de beer Baloo vertelt over de apen die wanordelijk zijn en niet opgenomen worden in de jungle gemeenschap, belichaamt volgens dit artikel het beeld wat Kipling had op de inheemse mensen van India. “We of the jungle have no dealings with them. We do not drink where the monkeys drink; we do not go where the monkeys go; we do not hunt where they hunt; we do not die where they die”.