Britse loyalisten vluchten naar Canada in de 18e eeuw
Zoals elke Cubaanse sporter die de wereld over reist, wilden ze hun eigen ‘American dream’ realiseren
Aldus de bondscoach van het Cubaanse voetbalelftal Alexander Gonzalez, nadat vier van zijn wisselspelers uit het Cubaanse trainingskamp vluchtten. Het Cubaanse voetbalelftal verbleef in Canada voor een interland. Canada diende in de geschiedenis wel vaker als toevluchtsoord. Na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog (1776-1783) vertrokken tienduizenden Britse loyalisten naar de Canadese provincies van het Britse Rijk.
De Amerikaanse Revolutie zorgde voor ingrijpende veranderingen in de Noord-Amerikaanse bezittingen van het Britse Rijk. Naast het onafhankelijk worden van de Verenigde Staten in 1783, had de oorlog ook grote invloed op de Britse gebieden in het latere Canada, die vanaf 1763 in Britse handen waren.
Veel inwoners van de Amerikaanse provincies waren het vanaf het begin van de opstand in 1776 niet eens met de opstand tegen het Britse gezag en kozen ervoor om trouw te blijven aan de Britse koning. Zij hadden hiervoor uiteenlopende redenen: sommigen waren economisch afhankelijk van de Britten of hadden sterke banden met Groot-Brittannië, anderen waren tegen de politieke achtergrond van de opstand en zagen het leven in een republiek niet zitten. “Wat is beter, geregeerd worden door één tiran op drieduizend mijl afstand, of door drieduizend tirannen op één mijl afstand?”, aldus dominee Mathe Byles over het Amerikaanse congres en de stichters van de Verenigde Staten.
De loyalisten voelden zich vanaf 1776 gediscrimineerd en achtergesteld door de patriotten, zoals de opstandelingen zichzelf noemden. Veel van deze loyalisten kozen ervoor om hun eigen regimenten te vormen om aan de kant van de Britten te vechten, maar nog meer loyalisten kozen ervoor om naar Canada te vertrekken. Na de eerste migratie van loyalisten van New York naar Nova Scotia zouden zo’n 50.000 mensen volgen. Hun trouw aan het Britse gezag leverde hen de titel United Empire Loyalists op.
De komst van de 50.000 Britse loyalisten had grote gevolgen voor de binnenlandse verhoudingen in Canada. Door de komst van de nieuwe bewoners werden de Franstalige Canadezen een absolute minderheid. Het rechtstelsel werd ook aangepast aan de Britse waarden, terwijl het daarvoor nog op Franse leest geschoeid was. De wens van de loyalisten om niet met geweld onafhankelijk te worden heeft er ook toe geleid dat de onafhankelijkheid van Canada tussen 1867 en 1931 zeer vredig en geleidelijk verliep.
De vier Cubaanse voetballers zagen in Canada ook een goed land om zich te vestigen. Zij vluchtten nog voor de wedstrijd uit het Cubaanse trainingskamp, waardoor de bondscoach geen wisselspelers meer voorhanden had. Canada won de wedstrijd met 3-0.
