Buitengewone olympische marathon in Londen

Op de voorlaatste dag van de vierde Olympische Spelen op 24 juli 1908 vond de marathon plaats. Nu is dit op zich geen bijzondere gebeurtenis, ware het niet dat de officiële lengte van de olympische marathon, de merkwaardige 42,195 kilometer, toen werd vastgelegd. Daarnaast verloor loper Dorando Pietri op een dramatische manier de spannende wedstrijd.

Ontstaan van de olympische marathon

Al tijdens de eerste Olympische Spelen in 1896 in Parijs waren de organisatoren op zoek naar een groots evenement dat kleur zou geven aan de Spelen en de glorie van het oude Griekenland levend zou houden. Bedacht werd om een loopwedstrijd ter ere van Phedippides te houden, de man die volgens de legende van het stadje Marathon veertig kilometer naar Athene rende om het nieuws van de overwinning op de Perzen te brengen. Hij kon nog net ‘we hebben gewonnen!’ uitbrengen, voor hij stierf. De loopwedstrijd werd ‘marathon’ gedoopt en werd een succesvol onderdeel van de Olympische Spelen. Tijdens de eerste drie edities werd er rond de 40 kilometer gelopen, de precieze afstand was nog niet vastgelegd. Pas tijdens de olympische marathon van 1908 wilde men een officiële lengte instellen. De marathon begon bij kasteel Windsor, naar verluidt omdat de kinderen van koning Edward VII en Alexandra zo vanuit hun raam de lopers konden zien starten.

Koninklijke lengte

Mede om koninklijke redenen werd het traditionele parcours omgelegd. De koning en koningin zouden vanuit hun box beter zicht op de renners hebben, als ze via een tegenovergestelde ingang dan eerder besloten het olympisch stadion zouden betreden. Door deze aanpassing finishten de renners vlak voor de koninklijke box. De omlegging zorgde voor de bijzondere afstand van 42,195 kilometer, die sindsdien niet meer is aangepast.

Dorando Pietri

Het koninklijk paar had door de omgelegde route vanuit hun box bijzonder zicht op de Italiaanse marathonloper Dorando Pietri, die als eerste het olympisch stadion bereikte. In het stadion moest hij nog een aantal rondes rennen. Tijdens de laatste ronde stortte Pietri een aantal keren in elkaar, waarop hij uiteindelijk door twee officials over de finishlijn werd gedragen. Het publiek onthaalde Pietri enthousiast, maar de Britse jury diskwalificeerde hem. Hierop werd de Amerikaan John Joseph Hayes de winnende marathonloper. Koningin Alexandra, die het drama vanzelfsprekend van dichtbij had zien gebeuren, besloot Dorando Pietri de volgende dag een speciaal voor hem gemaakte gouden beker aan te bieden, als erkenning van zijn inzet.