Vreemde voorvallen op de Olympische Spelen

Zoals iedere editie van de Olympische Spelen kennen ook de Spelen in Londen een aantal vreemde en controversiële voorvallen. Zo werden er afgelopen week acht badmintonspeelsters gediskwalificeerd vanwege ‘opzettelijk verliezen’ en liep een Zuid-Koreaanse schermster haar medaille mis door een fout van de 15-jarige scheidsrechter. In de historie van de Olympische Spelen waren er wel meer voorbeelden van chaotische evenementen, vreemde regels en eigenwijze scheidsrechters.

De vroegste edities van de Olympische Spelen hadden met name te lijden onder de vaak chaotische organisatie. Zo werden de zwemonderdelen van de eerste Spelen van 1896 in Athene gehouden in de baai van Zea. De golven waren hier echter 4 meter hoog en de temperatuur van het water bedroeg slechts 12 graden Celsius, waardoor de zwemmers grote moeite hadden om de wedstrijd te voltooien. Vier jaar later viel bij de Spelen in Parijs onder meer het onderdeel ‘kleiduivenschieten’ in het water. De organisatoren hadden namelijk besloten levende duiven te gebruiken, met als gevolg dat veel van de vrouwelijke toeschouwers al snel in huilen uitbarstten.

Marathon van 1904

Dit alles viel echter in het niets bij de marathon van de Spelen van 1904, die uitliep op een van de meest bizarre gebeurtenissen uit de Olympische geschiedenis. De voorbereiding was wederom slecht; de marathon vond plaats op het midden van de dag met temperaturen van wel 38 graden Celsius. Daarnaast werd de wedstrijd verlopen over zandwegen, die bovendien niet afgezet waren voor ander verkeer, met enorme stofwolken tot gevolg.

De Amerikaan Fred Lorz stapte al 19 kilometer uit de race en pakte vervolgens een taxi naar de finish. De wagen kreeg vlak voor het bereiken van de bestemming echter panne, waarop Lorz besloot de rest van de wedstrijd maar uit te lopen. Onder luid gejuich liep hij vervolgens het stadion binnen en passeerde als eerste de finishlijn. Pas toen hij de gouden medaille uitgereikt kreeg besloot Lorz zelf maar toe te geven dat hij vals had gespeeld. De eerste prijs ging uiteindelijk naar Thomas Hicks, die van zijn trainers onderweg brandewijn en rattengif kreeg om te voorkomen dat hij zou stoppen.

Cubaanse postbode

Veruit de meest opmerkelijke deelnemer aan de marathon van 1904 was echter de Cubaanse postbode Felix de Carvajal de Soto. De volledig ongetrainde renner verscheen in een lange broek en straatschoenen aan de startlijn, maar moest zich van de jury eerst omkleden. Eenmaal begonnen aan de race, stopte de Cubaan vervolgens regelmatig om het verloop van de race met de toeschouwers te bespreken en om zijn Engels te oefenen. Na verloop van tijd kreeg Carvajal bovendien honger en besloot hij een appelboomgaard te plunderen. Het fruit was echter al rot, waardoor hij last kreeg van maagkrampen en enkele minuten langs de weg lag te creperen. Carvajal gaf echter niet op en liep de race uit; hij werd vierde.

Lees hier meer over de mislukte spelen van 1900 en 1904

Eigenwijze scheidsrechters

In de loop der jaren werd de organisatie van de Olympische Spelen steeds beter, maar toch konden fouten niet voorkomen worden. Bij de 100-meter vrije slag in Rome in 1960 eindigden de Australische zwemmer John Devitt en de Amerikaan Lance Larson vrijwel gelijktijdig, waardoor de juryleden moest bepalen wie gewonnen had. De jury voor de gouden medaille stemde uiteindelijk 2-1 in het voordeel van Devitt. Er was echter een apart panel voor de toewijzing van de zilveren medaille, en die stemden juist 2-1 om Devitt de tweede prijs toe te kennen.

Lance Larson

De hopeloos verdeelde jury besloot vervolgens de elektronische meetapparatuur te raadplegen, en daarop was de uitslag duidelijk. Larson was gefinisht in 55.1 seconden, tegenover de 55.2 van Devitt. Het hoofd van de jury, de Duitser Hans Runströmer, weigerde echter terug te komen op zijn besluit en gaf opdracht om de tijd van Larson te veranderen in 55.2. Vervolgens reikte hij de gouden medaille alsnog uit aan Devitt. Er werd nog vier jaar geprotesteerd tegen deze beslissing, maar zonder resultaat.

Opzettelijk verliezen

Ook op de Spelen van Londen dit jaar werd er een sporter de dupe van eigenwijze scheidsrechters. De Zuid-Koreaanse schermster Shin A Lam stond in de halve finale op een voorsprong met 1 seconde op de klok. Toen de wedstrijd hervat werd vergat men echter de klok weer te starten, waardoor hij tegenstandster nog vier aanvallen kon doen en uiteindelijk de overwinning binnenhaalde. Later bleek een 15-jarige vrijwilliger verantwoordelijk te zijn geweest voor het bijhouden van de tijd. Shin A Lam bleef na de beslissing huilend op de mat zitten, maar de scheidsrechters weigerden de beslissing terug te draaien. De Koreaanse moest uiteindelijk door de beveiliging verwijderd worden.

Een andere controversiële beslissing tijdens deze Spelen was de diskwalificatie van acht badmintonspeelsters. Zij probeerden allen opzettelijk hun wedstrijden te verliezen, om zo te garanderen dat ze in de volgende ronde tegen een zwakkere tegenstander speelden. De scheidsrechters vonden dit echter in strijd met de Olympische waarden en besloten hen te diskwalificeren.