Keizer Valentinianus I benoemt zijn broer Valens tot medekeizer
Na de dood van twee keizers binnen een periode van acht maanden ontstaat er grote onrust in Rome. De enige geschikte opvolger, de tribuun Valentinianus, kan niet rekenen op genoeg steun onder de Romeinse soldaten. Om hen toch tevreden te stellen benoemt hij daarom op 28 maart 364 zijn broer Valens tot medekeizer van het Romeinse Rijk.
Opdeling van het Romeinse Rijk
Gedurende de 4e eeuw na Christus verkeerde het Romeinse Rijk in tijden van politieke onrust. Na een vierdeling van het rijk door Keizer Diocletianus (244-311) en een hereniging onder Constantijn de Grote (312-337), werd het rijk na diens dood in 337 opnieuw opgedeeld. In 361 slaagde Keizer Julianus er weer in om het Oost- en West-Romeinse rijk te verenigen, maar hij kwam twee jaar later te overlijden tijdens een veldtocht tegen de Perzen.
Veldtocht tegen de Perzen
De soldaten van de overleden keizer riepen daarop Jovianus, de commandant van de keizerlijke garde, uit tot zijn opvolger. De veldtocht tegen de Perzen verliep ondertussen rampzalig en de nieuwe keizer zag zich dan ook genoodzaakt om een zeer ongunstige vrede te tekenen. Dit gebeurde tot grote onvrede van zowel de oostelijke bestuurders als de Romeinse soldaten, die door wilden vechten. Niet veel later kwam Jovianus, op de weg terug naar Rome, vervolgens zelf te overlijden.
Een nieuwe keizer
Door het vroegtijdig en onverwachts overlijden van de nieuwe keizer waren er geen voorbereidingen getroffen voor zijn opvolging. Verscheidene kandidaten werden voorgedragen, maar geen enkele kon rekenen op genoeg steun. Uiteindelijk werd de relatief onbekende tribuun Valentinianus in februari 364 benoemd tot de nieuwe keizer van het Romeinse Rijk. Dit leidde echter tot grote onrust onder de soldaten, die zich afvroegen in hoeverre deze hoge officier uit het leger van Jovianus wel bereid was naar hen te luisteren.
Benoeming Valens als medekeizer
Om zowel de oostelijke bestuurders als het leger toch tevreden te houden, besloot Valentinianus zijn macht op te delen. Op 28 maart 364 benoemde hij zijn relatief onervaren broer Valens tot medekeizer en gaf hem de macht over het Oost-Romeinse Rijk. Voor Valens bleek deze overeenkomst uiteindelijk nadelig, want hij was duidelijk ongeschikt aan zijn broer en kwam na tien geregeerd te hebben alweer te overlijden. Valentinius I had er echter groot profijt van en zou uitgroeien tot een van de laatste grote keizers van het West-Romeinse rijk.
