Romeinse Republiek in de tijd van Spartacus

In het boek ‘Spartacus’ van Ben Kane wordt de gelijknamige Thraciër als gevangene gedwongen om gladiator te worden in Capua. Hij weet uiteindelijk te vluchten, waarna de Traciër een enorme slavenopstand tegen de Romeinen leidt. De legende van Spartacus speelt zich af in de 1e eeuw voor Christus, toen Rome nog onderdeel uitmaakte van de Romeinse Republiek die geleid werd door consuls.

Spartacus werd waarschijnlijk geboren rond 109 voor Christus. De Romeinse Republiek was in die tijd uitgegroeid tot een wereldrijk en had inmiddels grote stukken land veroverd. Al in 168 voor Christus slaagden de Romeinen erin een groot deel van Thracië te veroveren, de thuishaven van Spartacus. Dit deel werd geïncorporeerd in de Romeinse provincie Macedonia. De Romeinse Republiek werd geleid door twee consuls die elkaar controleerden. Elke twee jaar werden nieuwe consuls gekozen door het Romeinse volk.

Legerhervormingen

Doordat Rome zijn invloedsfeer steeds verder uitbreidde werden oorlogen alsmaar verder van huis gevoerd. Rond 107 voor Christus werd daarom begonnen met een reeks legerhervormingen. Deze kregen vorm in de oprichting van een permanent beroepsleger, dat langdurige veldtochten ver van huis beter mogelijk maakte. Door middel van vergoedingen en de belofte op een stuk land na een dienstperiode van 15 tot 20 jaar konden gemakkelijk soldaten worden gerekruteerd. Ook Spartacus nam aanvankelijk dienst in het Romeinse leger. In de historische roman van Ben Kane deed Spartacus dit om Romeinse vechtmethoden te leren kennen, zodat hij deze op een dag tegen hen kon gebruiken.

Het was de moeilijkste opgave van zijn leven geweest om bevelen aan te nemen van juist een paar soldaten tegen wie hij had gevochten, mannen die misschien wel zijn broer hadden gedood en die zeker zijn land hadden veroverd.

Bestel het boek hier

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

/*-->*/

Spartacus

€ 19.95

Macht van het leger

De nieuwe legerhervormingen brachten in Rome een nieuwe machtsbalans teweeg. Het leger werd een belangrijke partij en de generaal vergaarde veel macht doordat zijn soldaten vaak meer loyaliteit koesterde tegenover hun legerleiding dan tegenover de Senaat. Een belangrijke generaal en politicus in de tijd van Spartacus was Marcus Licinius Crassus. Hij werd ook wel Dives genoemd omdat hij zo rijk was, iets dat hij bereikt had via slavenhandel, zilvermijnen en vastgoed. Ten tijden van Spartacus’ slavenopstand had Crassus acht legioenen nodig om de Thraciër te verslaan. Zijn definitieve overwinning vond uiteindelijk plaats in Campanië, toen Spartacus de Tyrrheense Zee wilde oversteken naar Sicilië.

Lees hier meer over Spartacus en hoe hij een opstand tegen de Romeinen voorbereidde...