Hoe schrijf ik mijn scriptie: de literatuurstudie afronden

Na ruim twee jaar was Marcellus er eindelijk in geslaagd Syracuse in te nemen. Al die tijd had de aanwezigheid van de Romeinen als ‘het zwaard van Damocles’ boven de stad Syracuse gehangen.

Deze uitdrukking is afkomstig van een legende over Dionysius de Oudere. Deze Dionysius was in de vierde eeuw voor Christus tiran van, toevallig of niet, Syracuse. Dionysius bezat enorm veel rijkdom, waardoor er veel mensen jaloers op hem waren. Bijvoorbeeld Damocles. Dit was een hoveling aan het hof van Syracuse. Damocles vertelde Dionysius dat veel mensen hem benijdden. Dionysius bood hem vervolgens een banket aan in zijn paleis.

Zwaard van Damocles

In eerste instantie vond Damocles het fijn om de weelde te voelen. Totdat Damocles merkte dat er boven zijn hoofd door Dionysius een zwaard aan een paardenhaar was gehangen. Dit had Dionysius gedaan om het gevaar te illustreren waardoor iemand, die gelukkig of machtig is, voortdurend wordt bedreigd. Tegenwoordig stelt men weleens dat iemand het zwaard van Damocles boven zijn hoofd heeft hangen. Hiermee bedoelt men dan dat iemand ondanks weelde en welvaart altijd op zijn hoede moet zijn voor eventuele tegenspoed.

Inname van Syracuse

De inname van Syracuse door de Romeinen zorgde er uiteindelijk voor dat het spreekwoordelijke zwaard van Damocles ten val kwam. Hierdoor werd er enorm veel onheil over de stad uitgeroepen. Zoals jullie twee weken geleden al hebben kunnen lezen, werd de stad volledig leeggeplunderd. Er ontstond een groot voedseltekort en veel mensen moesten zichzelf in slavernij verkopen om aan voedsel te kunnen komen. 

Pro-Romeinse inwoners

De mensen die weerstand hadden geboden aan de Romeinen werden van hun land beroofd. Dit zorgde ervoor dat degenen die loyaal waren gebleven in één klap de rijkste inwoners van de stad werden, wat er vervolgens weer voor zorgde dat de pro-Romeinse inwoners van Syracuse veel makkelijker de overhand in de politiek konden krijgen. Marcellus zorgde ervoor dat het zwaar versterkte Ortygia onbewoond diende te blijven en daarnaast waarschijnlijk dat er een Romeins garnizoen gestationeerd werd. Syracuse verloor al haar bezittingen buiten de stad en de koninklijke grond ging over naar de Romeinen. Daarnaast besloten de Romeinen om alle kunstvoorwerpen naar Rome te brengen en niets in Syracuse achter te laten.

Tithe: belasting voor Rome

Syracuse diende voortaan een tiende van de gewassen, de zogenaamde tithe, in natura aan Rome af te staan. De Romeinen veilden deze gewassen jaarlijks en hielden de opbrengst. Deze belastingwet stond bij de Romeinen bekend als de Lex Hieronica en was door de Romeinen overgenomen van Hiëro en vanaf 227 voor Christus op Romeins Sicilië geïntroduceerd. Na de Romeinse verovering van Syracuse werd dit op Syracusaans territorium al bestaande belastingsysteem waarschijnlijk door Marcellus gehandhaafd. Naast de betaling van de tithe inde Rome na haar verovering van Sicilië vijf procent belasting op alle goederen in elke Siciliaanse haven. Zoals elke Siciliaanse stad mocht Syracuse zichzelf besturen. Rome greep niet in bij de bestaande constituties op Sicilië. Van enig buitenlands beleid was daarentegen op Sicilië als Romeinse provincie geen sprake meer.

Slag bij Cannae

Ondertussen trok Hannibal, na de vernietigende Romeinse nederlaag bij Cannae, nog dertien jaar met zijn leger door Italië, zonder dat het tot een veldslag met de Romeinen kwam. Ondertussen maakten de Romeinen vorderingen in Spanje, waar ze wel succesvol bleken tegen de Carthagers. In 204 voor Christus werden de Carthagers uit Spanje verdreven, waarop de Romeinen overstaken naar Noord-Afrika. Hannibal kreeg de opdracht om terug te keren naar Carthago en de stad te verdedigen. Het leger van Hannibal werd in het jaar 202 voor Christus bij Carthago verslagen en een jaar later sloten de Carthagers voor de tweede keer op Romeinse voorwaarden vrede.

Tweede en derde Punische Oorlog

Hoewel Carthago haar grondgebied na de Tweede Punische Oorlog verloren had, bleef Carthago een grote en belangrijke stad. Er bleef spanning bestaan tussen de twee stadstaten en uiteindelijk leidde dit in 149 voor Christus tot het uitbreken van de Derde Punische Oorlog. De Romeinse generaals kregen de opdracht voorgoed met Carthago af te rekenen en de oorlog niet eerder te stoppen, voordat de stad van de aardbodem verdwenen was. De oorlog liep uit op een driejarig beleg van Carthago en uiteindelijk wisten de Romeinen de stad in te nemen. De Romeinen verwoestten de stad totdat er niets meer van over bleef.

Scriptieproces

Na talloze boeken en duizenden pagina’s gelezen te hebben is het beschrijvende gedeelte van mijn scriptie nu eindelijk af. Ik heb mijn werk opgestuurd naar mijn scriptiebegeleider en over twee weken kunnen jullie lezen wat hij ervan vindt!