Kaspar Hauser: het mysterieuze weeskind

26 mei 1828 – In Neurenberg duikt een vreemde jongen op. Hij spreekt slecht, hij loopt vreemd. Een dronkenlap, vermoedt men. De jongen draagt een brief bij zich, die een kleine hoeveelheid informatie geeft over zijn achtergrond. Zo begint het mysterieuze verhaal van Kaspar Hauser, een van de grootste onopgeloste raadsels van de negentiende eeuw.

‘Ik wil zijn zoals mijn vader’

De komst van Kaspar Hauser in Neurenberg leidde tot veel verwarring. De brief die de jongen bij zich droeg, verzocht het leger van Neurenberg hem in dienst te nemen. De jongen sprak echter niet of nauwelijks. Een van de weinige zinnen die hij sprak, was: ‘Ik wil een ruiter zijn, zoals mijn vader was’. Kaspar was analfabeet, maar zijn eigen naam opschrijven kon hij wel. Kaspar at alleen water en brood en liet zich vergezellen door een houten paard. Het leek of hij zijn hele leven lang opgesloten had gezeten en niemand hem iets over het leven had geleerd.

Kaspar leert spreken en schrijven

Kaspar kwam terecht in een huis voor zwervers en landlopers en werd verzorgd in verschillende pleeggezinnen. Zijn mentale toestand wekte de interesse van de hele stad; de jongen was een toeristische attractie. Kaspar leerde uiteindelijk spreken en schrijven, waarna hij aan zijn omgeving duidelijk kon maken waar hij vandaan kwam en wat hij had meegemaakt.

Een eenzaam leven

Kaspar vertelde zijn stadsgenoten dat hij zijn leven lang in een cel had gewoond, waar hij gevoed werd met water en roggebrood en slechts gezelschap had van twee speelgoedpaarden en een speelgoedhond. De man die hem de zin leerde die hij bij zijn aankomst in Neurenberg steeds herhaalde, leerde hem ook zijn naam schrijven. Deze man had zich echter nooit herkenbaar aan Kaspar getoond, waardoor niet bekend was wie deze man was.

Het leven in Neurenberg

Anderhalf jaar na Kaspars aankomst in Neurenberg werd hij slachtoffer van een aanslag. Zijn verwondingen waren echter niet ernstig en na enkele dagen was de jongen weer hersteld. In de maanden daarvoor gingen reeds de geruchten dat Kaspar van koninklijke afkomst was en de aanslag wakkerde deze geruchten aan.

Moord of zelfmoord?

Enkele maanden later werd Kaspar opnieuw aangevallen en ditmaal werden zijn verwondingen hem fataal. Het autopsierapport liet geen twijfel bestaan; Kaspar was vermoord. De Britse edelman Lord Stanhope, Kaspars nieuwe voogd, verklaarde echter dat er sprake was van zelfmoord. Zowel het leven als de dood van Kaspar zijn tot op de dag van vandaag een mysterie en nog altijd onderwerp van discussie.